Sevgi bütün testlerden keçib, çetinlikleri keçende, qarşımızdakı adama sahib olmaq isteyerik.
O her şeyiyle bizim olmalı, bize aid olmalıdır.
Bir az mentiqli düşünsek, bu eslinde bir delilikdir!
Bunun tebii sayılması ise çaşılacaq bir veziyyetdir.
Birinin yalnız size aid olmasını düşünmek, kölelik sisteminde bele etibarlı deyil.
Mövzu sevgi olanda, nedense hamımızda bu sahib olmaq duyğusu olur.
Yalnız bizim üçün var olan, bize ehtiyac duyan, bizim sevdiyimiz adam tamamile bizim olmalıdır.
Bu ancaq bir kukla üçün etibarlı ola biler.
Qarşımızda canlı, qanlı, düşünen, duyğuları ve istekleri olan biri olduğunu unudarıq.
Bu nöqteni xatırlamalıyıq: Sevgi yalnız azad mühitde inkişaf ede biler!
Bunun tam tersi olduğu veziyyetlerde, yeni sahib olmaq ve öyretmek hereketlerinde ise, sevgini itirme müddeti ortaya çıxar.
Bunlar, sevginin meydana gelmesini ve yetkinleşmesini tehlükeye atır.
Birlikde olduğunuzu adamı istiqametlendirmeye, öyretmeye çalışsanız, bunun sevgi üzünden deyil, başqa sebeblerden öteridir.
Sevgini çerçivede saxladığınız müddetce, onun inkişafını, yetkinleşmesini gözlemek xeyaldır. Sevginin en canlı halı, özü olaraq qaldığı zamanlardır.
Sevgiyle barışmaq isteyirsinizse, onun öz yolunu izlemesine icaze vermek lazımdır. Sevgi; izlemeyi bacara bilseniz, çox yaxşı bir müellim ve yol göstericidir.
Onun önderliyinde icra edilen bir heyat, sizi hemişe daha zengin, daha yetkin ve müdrik edecek.
Sevginin uçmasına icaze verin ve yolunu izlenin.
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç