düşmeye
çalışırdım. Beli, bu sözleri mene
7 yaşındakı qızım deyirdi.
"İnsan indi ölmez, bes ne vaxt
öler?" - deye düşündüm.
Sanki birden gözlerimin
qarşısında film perdesi açıldı ve
kederli bir kino lenti fırlanmağa
başladı. Yozqatın Noxudlu
Tepesinde, her ora dırmaşanda
bu yolun heç qurtarmayacağını
düşündüyüm yoxuşun başındakı
heç zaman iside bilmediyim evi
xatırladım.
12 sentyabrdan sonra heyat
yoldaşımın (bir çox insanlaren
başına geldiyi kimi) heç başa
düşe bilmediyim şekilde ve
sebeble tutulub hebse
salınması. Aylarla hebsde
olmağına baxmayaraq
mehkemenin başlanmaması.
İllerle uzanan ve menim,
hemçinin heyat yoldaşımın
hetta beraet aldıqdan sonra da
niye hebs olunduğunu
bilmediyimiz mehkemeler.
Baxa bilmediyim üçün 9 aylıq
oğlumu Samsunda, anamın
yanında qoymağım. Baxıcı ve
baxça xerclerini ödeye
bilmediyim üçün iki yaşındakı
qızımı her gün işlediyim
mektebe aparmağım..

<< 1 [2]