İnsanın hesaba çekilen günü emel defterini eline verecekler. Quran ayelerine ve hedislere göre insanın bütün emelleri, reftar ve danışıqları, hetta niyyetleri bele burada qeydiyyata alınmışdır. “Elbette, ölüleri dirilden ve onların evvelceden gönderdiklerini (heyatda olarken etdikleri emelleri) ve izlerini (qoyub getdiklerini) yazan Bizik”. (“Yasin” 12).

Bu emel defterinde insanların ancaq emelleri ve reftarları deyil, hem de düşünceleri ve gece yarısı heyata keçirdiyi tedbirler bele qeyd ediler. “Onlar (senin yanında) «itaet edenlerik» deyirler. Senin yanından çıxanda(n sonra ise) onların bir destesi öz gece yığıncaqlarında, başlarında senin dediyinden başqasını ve özlerinin senin yanında dediklerinden başqa şey dolandırırlar. Allah onların geceler başlarında dolandırdıqlarını yazır. Odur ki, onlardan üz dönder ve Allaha tevekkül et”. (“Nisa” 81).

Sirlerini yazar: “(Yada sal) o zaman(ı) ki, (insanın düşünce ve emellerini) qebul eden o ikisi (o iki melek) onun sağında ve solunda oturub qebul edirler. Diline ele bir söz getirmez ki, (bu zaman) yanında (deyilenleri yazmağa) hazır olan nezaretçi melek dayanmasın”. (“Qaf” 17-18).

Şübhesiz ki, bu emel defteri dünyadakı defterlere ve kitablara benzemez. Bu cür deyildir ki, onu qelemle yazarlar. Bele olan halda bir insan ömrünü bir kitaba sığışdırmaq mümkün olmazdı. İnsan ona bir nezer salmaqla bütün ömründen otub-bitenleri görecekdir.

Bezi alimlerin nezerine göre, emel defteri bir remzdir. İnsan nefsine edilen bir işaredir. İnsan hiss orqanları ile her neyi derk edirse, ruhuna tesir qoyar. Onun tesiri derk orqanlarına da ötürüler. İnsanın yerine yetirdiyi her bir pis ve yaxşı iş her - ne qeder az miqdarda olarsa bele, derkinde qeyde alınar. Xüsusile onlar sifet şeklinde nefse nüfuz eder ve nefsani meleke halına düşer. İnsan buna göre İlahi savaba ve cezaya meruz qalar. Ona göre de emel defteri her bir insanın ruh kitabıdır.

O zamana qeder ki, bu dünyadayıq, bu kitab yığılıb ve bağlanmışdır. Ölen zaman ise

[1] 2 >>