ichib yerine girib yatsin, butun
gunu dashidigi dashin, palchigin agrisi canindan
chixsin. Bina qalxdiqca fehlelerin ezabi daha da
artacaq.
CHayi ichenden sonra arvadi, yene nese
deyende Teymurun hovselesi tamam daraldi.
- Bayaqdan agcaqanad kimi qulagimin dibinde
ne otursen, aydin danish gorum. - Arvadi
oglunun qolundan tutub getirdi. Teymur oglunun
dodagindaki qurumush qani gorende diksindi-
Buna noolub? Yene yixilib? - Arvadi ehvalati
danishdi. - Neee? Yeni Alish bele qudurub ki,
menim ushagima el qaldirir? Bu deqiqe gedib
onun bashini it bashi kimi ezecem!
Teymur da atasi kimi sakit adam idi, amma
qizanda uzunu gormeyesen! Arvadi qorxuya
dushdu, ehvalati erine danishdigina peshiman
oldu:
- Teymur, qurbanin olum, sen de bir yandan
mereke qopartma, qonshuluqda ayibdir.
- Bunu o biqeyret de basha dushmeliydi, ushaga
el qaldirmamaliydi.
- Teymur, ushaqlar dalashar da, barishar da...
- Bunu o binamus da anlamalidir!
Teymur yerinden nece atildisa, arvadi el atib
qolundan tutmaga macal da tapmadi.
Teymur qonshu heyetde bar-bar bagirirdi:
- Alish! CHole chix, Alish! - Alishin evezine
anasiyla atasi chixdi. - Hani o biqeyret
oglunuz? Bele qudurub ki, menim ushagimi
vurur, arvadimi hedeleyir! Deyin, chole chixsin,
menim cavabimi versin!
- Teymur, derdin ureyime, bir ish idi oldu,
kechdi. Alish da cholde kiminlese
agizlashibmish, qani berk qara gelmishdi.
Alishin atasi da oraya girdi.
- Bala, neche ilin qonshusuyuq, lenet sheytana
deyin.
- Bunu o yaramaz ogluna basha salaydin.
- Onun dersini vermishem.
- Qoy chixsin, danishaq.
- Evde yoxdu, derdin ureyime, atasi itin sozunu
dedi, xecaletinden bash goturub harasa ekildi.
- Bexti kesdi ki, evde olmadi.
Alish icherideydi ve bu sozlerin hamisini
eshidirdi, Teymurun tersliyini, qizanda gozu
hech neyi ve hech kesi gormediyini o da yaxshi
bilirdi.
Bu soz-sohbeti axsham Vicdan Hesen de bildi.
Lakin hech ne demedi, ozu kesdiyi tenbekiden -
hokumet siqaretleri onun yangisini

<< 1 2 [3] 4 5 ... 9 >>