sondurmur,
doyurmurdu- bir uzun eshme duzeldib axiracan
sumurdu.Yalniz bundan sonra bashini qaldirib
arvad-ushagin uzune baxdi ve hech kesin
gozlemediyi bir sual verdi:
- Evimizi satib bashqa kende, ya da shehere
kochmek isteyirsiniz? Oglum, ilk cavabi senden
eshitmek isteyirem.
- Dede, evimizi niye satiriq? Bura bizim dede-
baba yurdumuzdur, burda onnarin ruhu var.
- Onda qonshularla yola getmeliyik.
- Qonshu alchaqdirsa?
- Yene yola getmeliyik. Unutmayin, İnsanlarin
hamisini Tanri yaratsa da onlarin hamisi eyni
olmur.
Kamran gelib babasina qisildi ve doluxsunmush
dedi:
- O yasemeni men basdirmisham, baba, ne
ezabla boyutmushem, indi Alishin oglu deyir
menimdi.
Vicdan Hesen nevesin sinesine sixdi.
- Sen chox vacib ish gormusen, menim balam.
Sen artiq bu yashinda chox boyuk bir savab
qazanmisan. Ele yashlilar var ki, omrunun
sonunacan bele bir savab ish gormur. O agacin
savabini uca Tanri hemishelik sene bagishlayib,
Alish ve ya oglu nekaredirler ki, onu senin
elinden alalar.
Vicdan Hesenin tek sozleri yox, sesinin ahangi
de etrafindakilara qeribe, sehrli sakitlik
getirirdi, kendde hele hech kes onun sozunu
kesmemishdi, eksine, o danishanda hami qulaq
kesilirdi. Ve butun kend uchun bu bir sirr idi.
Hech kesin acha bilmediyi bir sirr. Kamranin
atasi kimi, anasi da, ozu de tamam
sakitleshmishdiler, hetta anasi bu toqqushmani
erine danishdigina peshiman olmushdu.
* * *
Mayin ortalari idi, agaclarin hamisi hele tamam
yashillashmamishdi- nar teze-teze
chichekleyirdi, tutun da yarpaqlari bapbalaca
idi.
Amma baharin qeribe sehri var, lap ilk
gelishinden, agaclar hele chilpaq iken, o
qupquru budaqlarindan da bir yashil etir
duyulur; bezen yerde qar qalsa da, torpagin
nefesi, istisi hiss olunur ve bu isti qarin
soyuqlugunu, adamin canindaki agrini-acini
unutdurur, Teymur da kurkunu soyunub tut
agacinin yan budaginin ustune serib, odun
yarirdi, anasi demishdi ki, xemreli bishirecek.
Teymur hetta terlemishdi, baltani nece

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>