xett
çekmişdim.Men artıq öz heyatımı deyil,
onun heyatını yaşayırdım.
Yeniden öz heyatıma qayıdarken
anladım ki, heyatıma gec
qalmışam...Canımı hele de yandıran ilk
sevgim mene sevmeyi
öyretdi amma unutmağı öyretmedi. Buna
ehtiyac olmayacaq dedi.
Heyat beledir. Ehtiyacın olmayan her şey
qarçına çıxar. Canımı o
qeder yandırdı ki, eminem ki, elimdeki
nişan üzüyünü gördüyü an
onun canı daha çox yanacaq. Xeyr. Esla
ele düşünme ki, onu seni
unutmaq üçün seçdim. O doğrudan da
menim sevgime layiq oldu.
Sen ilk sevgim oldun, uşaqlıq oldun.
Amma o meni mene qaytardı.
Senin dağıdıb getdiyin heyatımı topladı.
Heqiqeten sevmek nedir,
sahiblenmek nedir onu öyretdi. Sen
ailem ve sen deyerken men
artıq yolumu bilirdim. Seni bu seçim
arasında qoya bilmezdim.
Çünki, seçilmeyeceyimi bilirdim. Gözle
desen, sebr ele
deseydin...Amma sen iller sonra ne olar
bilmirem dedin. Yarıyolda
qalmaq vardı...Yol yaxınken qayıtmaq
lazım idi. Sen mübarize bele
aparmağa çalışmadın. En azından kiçik
bir cehtini görseydim, o da
olmadı. Meni qınasan da, terk etdi desen
de unutma men seni terk
ederken sen meni çoxdan terk etmişdin.
İndi xoşbextem. Çünki,
yanımda sevgime deyecek insan
dayanıb. Elimde onun üzüyünü
daşıyıram. Heyatımdan çıxdığın üçün
teşekkür edirem. İnan çoxdan
bitdi bizim hekayemiz...
P.S. Yaşanmış bu sevgi hekayesinin çox
az bir hissesini qeyd
eledim. Bitmez dediyim sevda gözümün
önünde bitdi. Eyni sevginin
başlanması ve bitmesi her iki teref üçün
ferqli sebebler daşıyır.
Lakin netice olaraq bir sevginin sonu
ayrılıqsa ne feqri var sebeb
ne sebebkar kim...
Eeh bu sevgi.her kesi ayri sinayir.
XxmmDaa
.gif)
Insan her zaman qelbini incideni sevir nedense
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç