1. Doğuşdan sonra 1 saat erzinde körpeni döşe qoymaq.
2. Körpeni ana döşüne qoymadan qabaq qida şüşesi ve ya diger süni vasite ile qidalandırmamaq.
3. Doğuşdan sonra körpe ile ananı eyni otaqda saxlamaq.
4. Körpeni döşe düzgün veziyyetde qoymaq – ananın yeri rahat olmalı, körpe döşün gilesi ile birge döşün areolunu da ağzına tam almalıdır, bu emmeyi asanlaşdırır ve körpenin hava udmasını azaldır.
5. Uşaq her istediyinde onu döşe qoymaq (gün erzinde 8-10 defeden az olmamaq şertile) lazımdır.
6. Uşağın qarnını su ve ya başqa maye ile doldurmaq lazım deyil. Körpe su içmek isteyende onu döşe qoymaq meslehetdir. Uşaq orqanizmi elave mayeye (suya) isti aylarda ve xeste olduqda daha çox ehtiyac duyur.
7. Emzik ve qida şüşelerinden tamamile imtina etmek lazımdır. Mecburi halda elave qida verdikde qaşıqla vermek meslehetdir.
8. Uşağı bir döşü tam emmeden digerine qoymaq lazım deyil. Bele olduqda körpe südün daha faydalı ve minerallarla daha zengin hissesini eme bilmir ki, bu zaman da körpede hezm prosesinde problemler yarana biler. Bir döşü davamlı, sonacan emme bağırsaqların mükemmel işlemesine faydalıdır.
9. Emizdirmeden evvel ve sonra döşü yumaq lazım deyil. Çünki, tez-tez yuma döşün areolunun ve gilesinin yağ tebeqesini aparır ki, bunun neticesinde döşde çatlar emele gelir. Döşleri gün erzinde bir defe yumaq kifayetdir.
10. Körpenin çekisini heftede bir defeden çox ölçmek meslehet deyil. Çünki bu prosedur uşağın mükemmel qidalanması ile bağlı düzgün melumat vermir. Bu ancaq ananın ebes yere esebleşmesine sebeb olur ki, bunun da neticesinde laktasiya azalır ve elave qidaya esassız keçide şerait yaranır.
11. Döşün sağılmasından imtina etmek lazımdır. Düzgün teşkil olunmuş döşle emizdirmede uşağa lazım olan qeder süd istehsal edilir ve bu zaman da her emizdirmeden sonra döşü sağmağa ehtiyac qalmır. Döşü ancaq ananın uşaqdan ayrı qalmaq mecburiyyeti olan hallarda sağmaq olar.
12. Ananın südü körpenin doymasına, böyümesine ve inkişafına kifayet edirse, 6-cı aya

[1] 2 >>