itirdim... Düzü,çox üzüldüm,perişanoldum, İndi neyleyecem,xeyala daldım. Onu o halıyla seve bilmezdim... Qiz: Teessüf, men seni bele bilmezdim, Nece de vicdansız adam imişsen, Gör kimi sevmişem,istemişem Men... Oglan: Ne...? Yoxsa sen... Qiz: Beli, men hemin qızam. İllerdir atılmış, tenha, yalqızam. Oglan: Ola bilmez axı... Bes sesin... Qiz: Aha... Nedir, tanımadın...? Deyim, bil daha, meni pis günümde terk etdiyin üçün, Aylarla qem çekdim,ağladım her gün, Hönkür-hönkür ele ağladım,axır, İndi ne halım var,ne sesim çıxır. Ağlamaq batırdı sesimi menim, Öz sevgim özüme oldusa qenim, Daha yox inamım heç bir insana, Günah olmasaydı,qıyardım cana... Oglan: Ele şey eleme, bağışla meni... Qiz: O uca Allaha tapşırdım seni... Oglan: Axı sen yeriye bilmirdin... Qiz: Utan, Danışma,yatmısan qefletde,oyan. Söhbet açılıbsa,deyim her şeyi, Menim yaşadığım acı taleyi, Bir heyat dersi tek qebul edersen... Bundan sonra doğru yolla gedersen, Danışım qoy, belke ibret götürdün... Sen o vaxt qezada çox qan itirdin, Dözmedim,senin o halını gördüm, Sene öz qanımı könüllü verdim. Amma ki sene çox qan lazım idi, Sen ölerken mene can lazım idi...? Ne qeder gerekdir,verirem,dedim, Seni yene sağlam görmek istedim... Hekimler o qeder qan aldı menden, Az qaldı ki, canım çıxsın bedenden. Verdiyim qan senin kömeyin oldu, Menimse o günden bedenim soldu. Qanazlığı meni yatağa saldı, Amma yene fikrim yanında qaldı. Axır,bir ayağım tutuldu tamam, Daha bele ede bilmezdi davam. Mecburen kesdiler bir ayağımı, Sense eşitmedin heç sorağımı. Baxma şikestlikle ömrüm eridi, Senin sağ qalmağın tesellim idi. Ele bilirdim ki,atmazsan meni, Tanımamışam heç zerrece seni... Oglan: Ne deyeceyimi bilmirem... Qiz: Heç ne, danışma,söylemebir dene kelme. Bu son zengim idi... Oglan: başa düş meni, Men bele fedakar bilmezdim seni. Qiz: Sus...! Yaxşı dinle bu son sözlerimi, vicdansız qelbinden sil izlerimi...! Meni mehv eledin,eybi yox, ancaq, daha bir kimseye çekme bu cür dağ. Seni vicdanınla qoyub baş-başa, Desteyi

<< 1 [2] 3 >>