esaslanaraq hazırlanmışdır. Nakübüleşrafın başındaki şexse Osmanlı çıxışlarında (cülus merasimlerde) özlerine ilk evvel nakübüleşraf efendi bağlılıq bildirdi. Osmanlının bayram tedbirlerinde hökmdar erz otağına çıxıb taxtda oturduğu zaman nakübüleşraf bir dua ile bayram merasimini açardi.

Hem cülus merasimlerinde, hem de bayram tedbirlerinde , nakübüleşraf sultanı tebrik etdiyi zamanda padşah hörmet elameti ayağa qalxardı. Resmi yazışmalarda nakübüleşraflara aid müeyyen ünvanlar işledilirdi.

Nakübüleşrafadan sonra seyyidlerin en böyük rehberi olan ve “elemdar” ünvanı verilen insanlar sefer sırasında saraydan çıxaraq ordu ile beraber gedecek olan “sancaqi-şerif” daşıyardılar. Sancaqi-şerifin gediş ve gelişinde nakübüleşraf efendi ile seyyid ve şerifler sancaq merasiminde iştirak ederek tekbir alib salavat getirerdiler.

Anadolu torpaqlarında yaşayan seyyidler daha çox ulema (din alimleri) sinfine mesubdurlar. Daha cox imamliq, kadi, natiq, müftilik, medrese mollalari kimi vezifelerde olmuşdular.

Osmanlılarda seyyid qebul edilmek üçün ata terefinin Hz. Mehemmede (s.a.s) qeder uzanması esas götürülmüşdür. Ancaq diger islam dövletlerinde çox rastlanmayan bir şekilde tekce ana terefinden seyyid olmağının da mümkün olduğu qenaetine gelinmişdi.

Osmanli imperiyasında ali-Abbas kökü (Resulallahin (s.a.s) emisinin kökü) de seyyidler kimi etibar görmüşdür.



Seyyidlik kökü atadan olduğu kimi anadan da gele biler.

Osmanlılarda seyyid qebul edilmek üçün ata terefi kökünün Hz. Mehemmede (s.a.s) qeder uzanması esas götürülmüşdür. Ancaq tekce ana terefinden seyyid olmaqda mümkündür. Seyyidlik kökü Peyğember Efendimizin (s.a.s) qızı, Hz. Hesen (r.a) ve Hz. Hüseynin (r.a) anaları Hz. Fatimeden (r.a) günümüze uzanmaqdadır. Peyğemberimizin (s.a.s) oğulları da olmuş ancaq bu uşaqlar kiçik yaşda vefat etmişdir. Buna esasen de Peyğemberimizin (s.a.s) kökü qızı vesilesile davam etmişdir.

Buradan başa düşüldüyü kimi ata terefinden olduğu kimi ana terefinden

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>