Uşaqlar her yaşda dost tapmaq potensialına sahibdirler. Kiçik bir körpe bele bir yaşıdını gördükde ona yaxınlaşmağa çalışır. Sesler ve toxunuşlarla reaksiya verir. Bu zerersiz toxunuşlar şiddetlenmeye başladığında dostları ile elaqeli problemler de başlamış olur.

“Dostluq göbelek kimidir. Zeherli olub olmadığı ancaq yedikden sonra bilinir.” (uzaq şerq atalar sözü)

Uşaq kiçik iken valideyinlerden tez-tez eşidilen ”qızımın saçını dartdı”, “oğlum pis sözler işledir, yoldaşlarında öyrenib yeqin” ya da “uşağımız başqalarını dişleyir” sözleri mekteb illerine gelene qeder şirin xatire olaraq xatırlanır. Çünki artıq başqa problemler başlamışdır. Yoldaşlar arasında qruplaşma bu dönemlerde başlayır. Qruplar arasında davalar ve qısqanclıqlar da bu dönemin problemlerindendir. Yoldaşlardan yeni xoş olmayan sözlerin öyrenilmesi de başlanır. Bu dönemde bütün qayğıların arasında bir de akademik nealiyyet qayğısı elave olunur ve valideyinler nealiyyetsizliyi çox vaxt yoldaşların seçiminde görürler. Bu qismen doğrudur. Yoldaşlar uşaqlara ve hetta böyüklere de bizim sandığımızdan daha pis ve ya daha yaxşı yönde tesir göstere biler. Yaxşı bir dost insanı doğru yola apara bildiyi kimi yalnış seçilmiş dost da yalnış yola apara biler. Eger uşağınızın doslarının ona pis tesir gösterdiyini düşünürsünüzse problemi heqiqeten dostlarında qaynaqlanıb qaynaqlanmadığını araşdırın.

Çünki doslar ne qeder vacib olsada tek sebeb ola bilmez. Bunun üçün uşağınızla ve dostları ile dost olun! Hetta uşağınızın dostlarının ailelerini yaxından tanımağa çalışın. Bu araşdırma neticesinda dostunu uşağınız üçün uyğun görmürsünüzse bunu uşağınıza mülayim bir dille başa salmalısınız. Hem de doğru dost seçiminde bilgisi olan uşağın sehv etme ehtimali kiçikdir.

Netice etibarı ile dostluğun sizin nezaretiniz altında davam etmesi en yaxşı metoddur. Uşağın yoldaşını eve devet emesi üçün şerait yarada biler ya da birlikde iken neler eledikleri barede uşaqdan xeber ala bilersiniz. Bu şekilde sakit

[1] 2 >>