Bir de dostuma mektub yazib veziyyeti basha salim. Daha sonra ise kotuyu denize atim.
Allah aramizda shahid ve zamindir. İnshallah Rebbim bu kotuyu dostuma chatdirar. Tacir dushunduyu kimi de etdi.
Kotuyu denize atdi ve semimi qelbden Allaha dua edib yalvardi:
— Rebbim, Sen de bilirsen ki, dostumdan borc aldim. Dostum menden shahid ve zamin istedi. Men de " shahid ve zamin olaraq Allah yeter", dedim. Ancaq gemi xarab oldugu uchun borcumu vaxtinda odeye bilmeyeceyem. Sen menim zaminim oldugun uchun borcumu Sene odeyirem. Ne olar, ya Rebbim, sen de bu pulu dostuma chatdir. Denize atilan kotuk denizin sularinda yirgalana-yirgalana gozden itdi. Bu esnada borcu veren adam da her gun limana gelir ve dostunun gelib-gelmediyini sorushurdu. Sozleshdikleri gun gelib chatdi. Adam tez limana geldi. Dostu bu gun mutleq qayitmali idi. CHunki ele sozleshmishdiler. Amma ne qeder axtardisa da, dostunu tapmadi. Hem chashmish, hem de heyretlenmishdi. Goresen ne olmushdu? Dostunun bashina bir ishmi gelmishdi? O ne olursa-olsun, sozune emel ederdi. Bu dushuncelerle sahil kenarinda gezerken ayagina bir shey ilishdi. Eyilib yere baxdi. Yerde bir kotuk vardi, ustu de azca achilmishdi. Kotuyu goturdu ve ichine baxdi. Ne gorse yaxshidir! İchinde bir miqdar pul ve mektub vardi. Mektubu tez achib oxudu ve onu dostunun yazdigini basha dushdu. Pulu da goturdu ve Rebbine shukr etdi. Bir neche gunden sonra gemi temir edildi ve tacir de olkesine qayitdi. Evvelce borc pul aldigi dostunun yanina getdi. Gonderdiyi emanetin dostuna chatib-chatmadigini bilmirdi. Dostu bashina gelenleri ona danishdiqda ikisinin de Allaha olan sevgi ve minnetdarliq duygulari bir qat da artdi.

<< 1 [2]