Atam qoymadı bu yolu tutum. “Şairlik, ediblik kişi peşesidir”—dedi ve meni
hekimliye sövq etdi.
Beş aydır tibb institutunda oxuyuram. Bura daxil olduğumdan narazı deyilem.
Hekim de insanlara bexş elediyi elave ömrün müellifidir. Dünyada bundan şerefli ne var ki?!
13
Derya ile tanış olduğumuz bir aydır. Bu müddet erzinde her gün görüşe bilmesek de, mütleq
zengleşirik. Atamın qorxusundan cemi üçdefe gezmeye çıxmışıq. Onda da yarı üreyim evde qalıb.
Indi Deryasız darıxıram. O menimçün en eziz, doğma bir adama çevrilib. Institutda mühazireler
zamanı tez-tez yadıma düşür. Eve gelende de hemişe qulağım sesde olur. Ele bilirem bu deqiqe
arxadan onun sesini eşideceyem: “Könül!..” deye meni çağıracaq.
Fezile diliyanmış, bizi kinoda gördüyünü fakültemizde qızların çoxuna danışıb.
Eh!.. Qoy hamıya yaysın! Evvel-axır her şey aşkara çıxacaq.
Sevmek cinayet sayılsaydı, gerek bütün beşeriyyet mühakime olunaydı!
14
Adam mehebbetin qedrini araya hicran düşende bilir. Bir heftedir deli kimiyem. Eve geldimmi,
otaqlarda vurnuxuram. Deryanın yolunu gözleyirem. Moskvaya ressamların, heykelteraşların
müşaviresine gedib.Hesabla gerek ya sabah, ya biri gün qayıtsın. Teyyareden even teki mene zeng
çalacaq.
Yaxşı ki, bir yol telefonla danışmışıq... Amma meni nigaran qoyub. Elceklerini yadından çıxarıb
aparmayıb. Bu seher ele ona göre radioya qulaq asdım. O tereflerde möhkem şaxtadır. Moskvanın
qışını men de görmüşem... Mağazalardan elcek tapmasa, barmaqları donacaq Deryamın.
Srağagün telefonla soruşdum:
“Oralar çox soyuqdur?”
Cavab verdi: “Onu men bilmerem, Könül!”
Xeber aldım: “Niye?”22
Dedi: “Çünki meni senin mehebbetin isidir!..”
15
Bütün günü Deryasız Derya ile oldum. Yalqız vaxtlarımın hemsöhbeti benövşeli defterimi qarşıma
qoydum, xeyalımda teqvimin otuz beş vereqini geri çevirdim, yanvarın on altısına qayıtdım. Derya
ile başlanan tanışlığımızı inceliklerine qeder ürek dolusu ferehle xatırlaya-xatırlaya ağ sehifelere
köçürdüm.
Mülayim bir axşam çağıdır.

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 65 >>