Eyni zamanda cebhelerde, şübhe etmirem ki, qehremanlıqla helak
olan, üzr isteyirem, adını deye bilmeyeceyem, sabiq erinin, sadiq arvadı. Bu da bele... Birce deqiqe,
yoldaşlar, telesmeyin, sözümün canı var.
Xeber alsalar, yaxşı indi bes sonra ne olsun? Men deyerdim ki, ... sakit.. qurtarıram!.. Men deyerdim
ki, meharetli sazendelerimiz bir “vağzalı” çalsın, biz de xoş teraneler altında içek hemin bayaq
yuxarıda xatırlatdığımız o mehebbet körpüsünün sağlığına, hansının ki, bir ucu bu damdadır, bir
ucu o damda—oğlan eviynen qız evinin arasında!.. Urra!..”
Atam, toyumuzda çalınan musiqilerin, oxunan mahnıların, deyilen sözlerin hamısını, hamısını
evvelden-axıra kimi maqnitafon lentine yazdırıb. Indi qulaq asdığım da, inşaatçı qohumumuz Mirze
Muxtarın sesidir. Hemin axşam o, bu sağlığa içenden sonra başını qoyub geceyedek yatmışdı...
Men, her könlüm isteyende, maqnitafonu qururam, toyumuzu tekrar edirem, seadet sarayını
evimize köçürürem.42
26
Deryaya, toydan bir neçe gün qabaq, teze binanın üçüncü qatında ikiotaqlı menzil vermişdiler. Biz
orada yaşayırıq. Heyetde qarajımız da var. Işıqlı pencerelerimiz geniş prospekte açılır. Şeraitimizden
narazı deyilik. Otaqları öz zövqümde bezemişem. Seliqem Deryanın üreyincedir. Srağagün telefon
da çekdiler. Anamla tez-tez danışıram. Erzaq mağazası evimizin altındadır. Institutdan gelende
trolleybus lap qapımızın ağzında dayanır. Ancaq Derya meni maşında aparıb getirir. Düzü, buna
göre bir qeder sıxılıram. Dersden çıxanda yoldaşlarımdan tez ayrılmalı oluram.
Ere getmek yaxşıdır. Birce xörek hazırlamaqla qab-qacaq yumaq adamı elden salır. Belke men
öyrencekli deyilem, ondandır...
Dünen Deryanın xetri düşbere istedi. Iki künde xemir yoğurdum. Bişirdim. Tamsındım gördüm,
şorzeqqum! Qaldım neyleyim. Tez anama zeng çaldım, ehvalatı söyledim. Anam soruşdu:
—Evde quru kütüm balığınız yoxdur?
Meni gülmek tutdu:
—Ma, sen bexteverlikden dem vurursan. Selyodkamız var.
—Eybi yoxdur, daha yaxşı,—deye anam meni başa

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 65 >>