şamları yandırdı, zalın işığını keçirdi. Hamını ayağa qaldırdı. Divarlarda
adamların neheng kölgeleri titredi. Üzümüze gelen baharın şerefine içdik.
Arvadı Mirze Muxtarın qabağındakı qedehi götürüb kenara qoydu:
—Daha besdir!
—Sen ne danışırsan, rehmetliyin qızı. Atalar deyib: Bir esil qaydadır. Iki cana faydadır. Çıxdı üçe
vur beşe. Beşden sonra araq nedir, say nedir. Az gileylen. Zövcesi deyingen kişinin saqqalı tez
ağarar...—O, süfredeki füjerlerden birini doldurub nimçesinin böyrüne söykedi.—Qorxma, iki
öyneye içeceyem.46
Arvadı bezgin bir eda ile çiynini qaldırıb yerinde fırlanaraq arxasını ona çevirdi.
Atamı meclislerde dinen görmemişdim. Ancaq bu axşam o da danışdı. Hem de Deryaya müraciet
eledi:
—Bizim gözümüzün ağı-qarası birce qızımız vardı. Indi oğulsuz da deyilik. Sen eziz balamızsan!
Men de, anası da Könülü hemişe canımızdan artıq sevmişik, gece-gündüz başının üstde esmişik. Söz
yox ki, bu günden hemin qayğı ikiye bölünecek... Senden, oğlum, yegane xahişim budur: çalış ki,
Könülün bu evden apardığı en qiymetli cehizi olan xoşbextlik itmesin.
Derya qalxıb atamı öpdü. Bu o demekdi ki, sözlerine emel etmek borcumuzdur. Kişiler qedehlerini
cingildedib içdiler.
Men pianoda “Semeni” reqsini çaldım. Qadınlar ezile-büzüle oynadılar.
Mirze Muxtarın kefi kökelmişdi. Boşqablardan birini götürüb qulağına söykedi. Arvadına üz tutaraq
oxudu, bizi o ki var güldürdü:
“Çekdi yarım qapazı keçdi papağım gözüme.
Bir qeder keçdi, qerez zor ile geldim özüme...”
,Meclis axşamdan xeyli ötmüş dağıldı. Uzaqda yaşayanları Derya maşınla aparıb evlerine qoydu ...
dalımca yene anamgile qayıtdı.
O gece yatanda özümü ele asude hiss edirdim ki...
Birden Emini xatırladım, halım deyişdi. Sonra tez de unutdum ve şirin yuxuya getdim.
6-ci hisse
28
Seher qocalar, qarılar deyirdiler, saat on ikide il quzu üstde tehvil olacaq. Sevinirdiler. Güya insanlar
emin-amanlıqla yaşayacaq, mehriban dolanacaq. Tek doğru çıxaydı! Ancaq men bele mövhumi
söhbetlere

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 65 >>