Yaxud eksine. Men deyerdim ki, mehebbet mülkünüzün temeli ela keyfiyyetli
qranit kimi möhkem ve eyni zamanda çoxdavamlı olsun. Bextinizin geniş penceresinden heyat
yollarınıza kifayet qeder işıq düşsün ve elece de ömrünüzün direkleri heçzaman eyilmesin.
Bilqeyis ve onun Mirze Muxtarı.”
Gör Fezile oxlanmış ne yazıb.
“Mehebbetin lezzeti zaqsın kandarına kimidir.”
Institutda uşaqlar qeti söz qoyublar: bundan sonra toya, mübarekolsuna, ad gününe kitabdan başqa
şey apardı yoxdur!
Gözel teşebbüsdür. Oğlanların işine men qarışmıram, qızlardan her kim kapron corabı kitabdan çox
sevirse, öz bextinden küssün!..48
30
Bir üzüm qız idi, bir üzüm gelin. Deryaya ele alışmışdım, ele bağlanmışdım ki, eve gec qayıdanda
pencere qabağında oturub, deqiqeleri sayırdım. Onun baxışında, sesinde, hereketlerinde menim
üçün qeyri-adi bir doğmalıq yaranmışdı. Bezen münasibetinde balaca soyuqluq, cüzi etinasızlıq
görsem de, incimirdim, bunu er-arvad arasında qanuni ve öteri bir şey hesab edirdim. Ancaq
teessüflenirdim ki, bele hallar ikimizlikde deyil, evimize gelen qonaqların yanında olurdu. Hemişe
de: “Yeqin heçkes duymadı” deye öz-özüme teskinlik verirdim, onu bağışlayırdım.
“Siz xoşbextsiniz, Könül!”—Axır vaxtlar bu sözleri tay-tuşlarımın dilinden tez-tez eşidirdim.
Institutda qızlar mene, oğlanlar Deryaya qibte edirdiler.
May tezece girmişdi. Havalar qızmışdı. Güneş insanları tebietin sefalı, gezmeli güşelerine çağırırdı.
Biz maşınla qayınanamın yaşadığı kende getdik. Zirveleri qarlı, yamacları yaşıl dağların qoynunda
yerleşen Daşhasarlı qollu-budaqlı çinarların, qovaqların, söyüdlerin ehatesinde itib-batmışdı.
Deryanın atasından qalan dördgözlü menzil, eyvan, bağ-bağça adama uzaqdan gel-gel deyirdi.
Şeherde ededle satılan güller burada heyeti basmışdı. Meyve ağaclarının açdığı rengbereng zerif
çiçeklerin tamaşasından göz doymurdu.
Iki gün seher sübh gece yatanadek Deryanın anası bize xidmet eledi, başımıza dolandı, qardaşı
qoyun kesdi, kabab, bozartma

<< 1 ... 42 43 [44] 45 46 ... 65 >>