öz
zövqü ile ölçürdü.
Institutun heyetinde Fezile meni görünce ireli yüyürdü:51
—Salam, aaz, necesen?—dedi ve cavab gözlemeden davam etdi:—Ehmedağam ölmüşü, dünen ha
istedim zeng çalam size, ürek elemedim. Bu ne işdir, gedenin başına gelib? Qız cehennem, ne yaxşı
ki, özü salamat qalıb...
Sen kimden danışırsan?
Fezile çeynediyi saqqızı sol ovurdundan sağa ötürdü.
—Aaz.. avariyanı deyirem de.. Dünen bizim kurs “Semaşko”da praktikada idi. Saat iki on beşde
işimizi qurtardıq. Menciyez xalatımı ele tezece soyunub heyete çıxmışdım ki... gördüm, vaxsey..
Derya! Düşdü maşından qucağında bir qız—meyit renginde. Girdi xirurqiçeskiye. Vay... iraq olsun,
bu nedir?! Sonra öyrendim ki, o endamı yanmışlar, allah bilir, hara gedirmişler, ya gelirmişler,
samasval böyürden vurub bunları. Qızın diz qapağı oynayıb yerinden. Bes xeberin yoxdur?
Yer-göy başıma fırlandı.
—Yanında qız varmış?!
—Aa... ağzımda sene söz deyirem... Taqsır seninkindedir de. Deryadan soruşan gerek, ay balam,
evlendiyin bir gün, bir günortadır, ne tez başqasına tamah salırsan... Ehmedağam ölmüşü, qız da bir
ferli şey ola, derd yarıdır: Abezyan! Çetirini töküb alnına, dodaqlar qıpqırmızı qan kimi, ele bil bu
deqiqe öz balasını yeyib. Tuman da ki, budur ey... bax, burdan, dizden iki qarış yuxarı...
Göz yaşları meni boğdu. Zorla udqundum. Boğazımda sanki qeher düyünlenib qalmışdı. Daha heç
ne deye bilmedim. Sarı paltarda, qara tor corabda olan Fezilenin evvelce boyalı sir-sifeti, pırpız
qırmızımtıl saçları eynimde dumanlandı... eybecer bir şekle düşdü. Ve sonra bütünlükle ecinneye,
şeytana, iblise döndü...
Özüme gelende şefqet bacısını başımın üstünde gördüm. Meni institutun hekim otağında, ağ
döşenekli taxtda uzandırmışdılar. Etrafı kesif derman qoxusu bürümüşdü. Sol qolum büküyünden
ağrıyırdı, iyne vurmuşdular.
Beli! Hemin o yerden ki, bir vaxt Derya dodaqları ese-ese öpmüşdü...
34
Alman alimi Vilhelm Humbadt zövcesi Karolina fon Daxroydene qırx dörd il erzinde her gün yüz...
xett

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 65 >>