O, Orda göyerçinlere den atır..
Axı göyerçinlerin de Allahı var,
Ac qalmamalıydılar, qalmadılar...

Sonra yağışlar başlayır adamların geldiyi yerden,
Adamların getdiyi yeri islatmağa,
Adam olmaq bu qeder çetinmiş,
gedib gelmemek qeder.
Adam olmaq bu qeder çetinmiş,
ağlaya-ağlaya yaşamaq,
güle-güle ölmek qeder..
çetinmiş...

Bu axşam bir az şair olmuşam,
Bir az olmayanlardan ötrü darıxmışam.
Evdeki pişiye elimin sığalından heç ne veren deyilem,
Sobanı da yandırmayacam isinmek üçün,
metbexe de keçen deyilem.
Bu axşam, özüm özüme derd olmuşam.
Bir qatar fitine,
Bir yağış sesine,
Bir de gecenin sessizliyine vermişem özümü.

Bax, uzaqda hardasa bir it hürür,
Kiminse uşağı qışqırır,
He,
Bir de deyesen üreyim döyünür.
Bax, budur gecenin sessizliyi.
Adamların gelmeyi, getmeyi,
Maşınların küçelerde şütümesi,
Dükanların qabağına vurulan endirim reklamları,
Yeni bunlar hamısı o qeder cansıxıcı,
o qeder bayağıdır ki...
adamın gözlerini bağlayır,
Qulaqlarını batırır,
Adam kor olur,
Adam kar olur
eşitmir üreyinin sesini...

Ses demişken,
uşaq qışqırmır daha,
Yeqin anası tepinib yatızdırdı.
Yaxşı,
Men de bu şeiri alım yanıma yatım.
Bu axşam,
yaman ağır oldu olmamağın...

O, Orda göyerçinlere den atır.
Axı göyerçinlerin de Allahı var,
ac qalmamalıydılar, qalmadılar...