Bir cavan oğlan daşürekli bir qızı sevmiş ve onunla evlenmek istemişdi. Ancaq qız, qorxunc bir şert ireli sürerek:
Senin sevgini ölçmek isteyirem, dedi. Bunun üçün de itime yedirmek üzre mene ananın üreyini getireceksen.
Cavan, tükler ürperden bu teklif qarşısında ne edeceyini çaşmış ve uzun bir tereddüdden sonra hisslerine meğlub olub anasını öldürmeye qerar vermişdi. Anası, belke de veziyyeti ferq etdiyi üçün oğuluna çox müqavimet göstermedi. Ve uşaq, anasını öldürerek üreyini bir desmala qoydu. Cavan, qızın isteyini yerine yetirmiş olmanın heyecanıyla yolda qaçarken, ayağı bir daşa ilişdi. Özü bir terefe, desmal içindeki ürek bir terefe atıldı. Canının ağrısından, ağızından ister istemez" Ah anacığım! «sözleri töküldüyünde anasının tozlara bulanan ve hele soyumamış olan üreyinden bir ses yükseldi:
-Canım balam, bir yerin ağrıdımı?