Çox varlı bir adam ölümünün yaxılaşdığını hiss edib oğlunu yanına çağırır. “Ölende meni corablarımla basdırın” deye vesiyyet edir. Oğlu sebebini bilmese de razılaşır. Sonra adam oğluna bir mektub verir ve “Men öldükden sonra bir çetine düşsen bu mektubu oxuyarsan” deyir.
Vaxt gelir ve adam ruhunu tapşırır. Qohum eqraba yığışırlar. Oğlu “İndi men onu corabları ile nece basdırım” deye narahat olmağa başlayır. Bir molla tapıb derdini ona danışır. Ancaq molla bu işe heç cüre razılıq vermir. Oğlan diger mollalardan da bu cavabı aldıqda çaresiz halda qalır ve ne edeceyini bilmir. Birden atasının ona verdiyi mektub ve dediyi sözler yadına düşür. Mektubu açır ve bu sözleri oxuyur : “Oğlum görürsen ki, bu qeder var dövletim olsa da yanımda bir corab bele apara bilmirem. Artıq gerisini özün fikirleş.”...!
maragsiz day bunu hami bilirde
cox gozel cooooooox xowum geldi,bele kelmeleri cox beyenirem....twkler yazdiginiz ucun
»Oxu zalına keç