Bu gün sevdiyiniz birini itirseniz, en çox ne üçün peşman olardınız??? Hımm... Derhal düşünmeye başladınızmı? İçinizde bir yerler cızz etdi, deyilmi? Başlarda üreyinizin qapılarını sonuna qeder açıb böyük bir memnuniyyetle qebul etdiyiniz o qiymetli qonağı daha sonraları buna peşman etmek üçün etmediyinizi buraxmırız... Halbuki başlarda nece sevmişdiniz.
Xatırlayın... Ne sevdiyi rengleri, ne oxuduğu kitabları, ne de dinlediyi musiqini siz seçmemişdiniz. Onu olduğu kimi sevmişdiniz. Onsuz da sevme sebebiniz bu deyildimi; gözünüze, könülünüze uyğun geldiyi üçün?...

Artıq tek deyilsiniz. İki adam oldunuz: sen ve o... Ne gözel ...deye düşünerken birden-bire onu öz isteklerinize sığdırmağa çalışarsınız. .Sadece men olmaq isteyirsinizse, tek olmaq isteyirsinizse, niye özünüze yoldaş axtararsınız ki? Sonraları bu çox qiymetli lel-cevahiratın ellerinizde toz halına geldiyini görersiniz ve sizin sebeb olduğunuz fırtınalar, tek bir toz denesi buraxmayıncaya qeder sovurduqdan sonra; ağılınız, başınıza geler...

Özünü bilen insan, harada sehv etdim deye soruşar özüne... Yaxşı indi sizi peşman eden sebebler neler? Mence çoxları sevdiyini söyleye bilmediyi ve onun üreyini qırdığı zamanlarda inadı ve lenete gelmiş qürurunun ipini buraxmayıb ondan üzr istemediyi üçün peşmanlıq duyur...
"Meni niye sevirsen ve meni sene sevdiren sebebler neler?" deye soruşduğunuzda; o, heç düşünmeden seni sevme sebeblerini sayarken eyni sual qarşısında ağzınıza su almış kimi susub durduğunuza peşmanlıq çekirsiz ve en çox eger bu gün onu itirseniz bunların heç birinden xeberdar olmayacağınızdan... Halbuki o qeder çox söyleyecekleriniz var ki... Ona

Bir düşünün… Onu size sevdiren ne qeder sebeb gelecek ağlınıza... Ona göstermediyiniz sevgini haradan bilecek, nece xeberi olacaq??? Çox gec olmadan ona sevginizi bildirin... İtirmeden.... Peşman olmadan...

Fikirleriniz..