Bu ürek, ne söz anlamaz, başının dediyine geden bir orqandır. Bedenimdeki her nöqteye söz keçirirem, ürek xaric! Terrorist ruhlu bir üzv, yaxında diger orqanlarımı da aldadacaq, birlik olub azadlıqlarını elan edecekler ondan qorxuram.
Ey Üreyim, Söz Dinle Bir az!
Ne söylesem tersini edir. İbret olsun deye, Bölünme Azadlıq meydanında yellendireceksen bunun kimi ürekleri, bax bir daha edirlermi? Qeti sevme deye üstüne basa basa söylediyim kim varsa,hemişe gedib onlara aşiq oldu.
Gözlerim görür, gördüyünü şerh etsin deye ağılıma çatdırır. Ağıl süzgecinden çıxan düşünce, ruhumu xeberdar edir: "Diqqet! Bu qadın senin qelemin, aman uzaq dayan, vurularsan!" Ruhum da bunu üreyime gönderir. Bura qeder problem yox, anarxiya üreyimde başlayır. Sanki ona demişler ki, get qollarına atıl! Nece bir süretli vurulmaqdır, nece bir heyecandır soruşmayın. Mane tolmağa çalışıram amma tuta bilene eşq olsun! Tuta bilmeyince onsuzda eşq olur.
İşin pisi, sevme dediyim qadınların terzleri de eyni, heç olmasa evvelki yaşadıqlarından ders al deyilmi? Amma harada? Xeyr, neyine güvenirsen ki? Sen, eni uzunu 250 qramlıq bir et parçasısan. Yemek deye qoysam ortalığa qarın doyurmazsan. Kiçik halınla kime baş tutursan? Ayrıca tez qırılansan, nazlısan, inciyensen. Parklarda itlerini gezdirenleri izledinizmi heç? O kiçik itler ne zehletöken olurlar, boyuna sıxına baxmadan, böyük küçe itlerine hürüb, baş ağrıdarlar. Böyük it de bele bir baxar, içinden "üflesem düşersen, davay get, başımı belaya soxma" deyer. Bax üreyimin etdiyi tam olaraq budur. Boyundan böyük işlere girer, o böyük küçe itlerine diklener. Sonrasını texmin edersiniz. Göresen, it tehsil merkezi kimi, ürek tehsil merkezi qurulsa; bu üreklere beyinden gelen emrlere itaet etmeyi öyrede bilerlermi?
Bezen içimden, elimle sinemi cıraraq açıb, bu üreyi söküb atmaq gelir. Ayrıca ona sevme deyen yox ki, doğru dürüst qadınları seç, onları sev deyirem. Yox! Harada narahat, problemli tip var, geder tapar. Dünyanı o qurtaracaqmış! Sonra onu

[1] 2 >>