Bu dünyada deyir qarşımıza çıxan her insan bir sebebkardır. Tanrı bize istediyimiz insanı yox, ehtiyac duyduğumuz insanı verer. Bele ki, bu insanlar bize kömek edecek, bizi incidecek, bizi terk edecek, bizi sevecek ve olmağımız lazım olan insan olmamıza kömek edecek.
Bax sen de menim tamam tükendiyim, bu heyatdan küsdüyüm anda geldin. Men bu heyatdan heç bir yaxşı hadise gözlemediyim,yalnızca bu heyatdakı insanların ancaq bir-birlerini incidirler dediyim bir zamanda geldin heyatıma ve üreyimin en merkez hissesinde yerleşdin.Menim bildiyim,bilmediyim,eşitmeyime hemişe hesret qaldığım ve gizlenmiş bütün kelmelerim bele ruhumdan seni dedi mene. Yeniden mektebli uşaqlar kimi eşqi, sevgini yaşamaqda olurmuş deme bu yaşda. Balaca uşaqlar kimi sevinmek,qayğısız xeyallar etmek de deme varmış bu dünyada ,bu yaşda. Genc sevgililer kimi deli kimi heyacan keçirmek,menasız qısqanclıqlar etmek,üreyine sığmayan bezen nefes almağa bele güc gelen sevgi denizinde yeniden eşqe yelkenler açmaqda varmış deme bu vaxtdan sonra. Eslinde sen ele bir zamanda geldin ki heç bir vaxt xeyalını bele qurub planlaşdırmamışdım Sen geldin ve heyatımda çox deyişiklikler oldu. İnan men bele bezen özümü kenardan seyr edib bu sevgiye heyran qaldım. Bilirsen eslinde ne yaxşı ki ,varsan ,ne yaxşı ki, geldin. Men de seni tanıdığım bu zamanda sene qarşılığında dünyaları vermek isteyirem. Bilesen nece anlatması bele çetin olan duyğular yaşayıram ki ,deliler kimi seni itirmekden çox çox qorxuram. Sene qarşı ruhumda yaranan sevgi sürretle bütün bedenime yayılır ,ruhuma hakim kesilir.Men buna mane olmağa bele çalışmağa macal tapmıram. İnan bu sevginin yaşadacağı acıları, feleketleri bele hesablamağa macal tapa bilmeden sen menim dünyama sahib oldun. Senin gözlerine baxanda o huzur dolu,sevgi dolu röyaların qonundan ayilmaq bele istemirem. Çünkü seninle çox xöşbextem!! Bilirem sen de cox yorğunsan.. artq ikimizin de qelbinin qirilib incinmeye gücü yox. Zaten o üzdendir illerdi yaşadığımız butun bu daxili

[1] 2 >>