-Men özümü çox pis hiss edirem- qadın titreyen elleri ile qarşısına qoyulmuş stekanı götürüb, 1-2 qurtum su içdi. Stekanı yerine qoyub, heyecanlı eyni zamanda esebi halda davam etdi:
-Qonşular deyir ki, bir –iki defe seni çağırmışıq, ama eşitmemisen. Deyirler, yolda gedende guya öz-özüme danışırmışam.
Çinare diqqetle pasiyentine baxır ve elindeki qelemle kağıza nese cızma-qara edirdi.
-Üstelik bu qarabasmalar...En çox geceler sıxıntılı oluram. Üreyim en çox geceler sıxılır. Yuxular görürem. qarmaqarışıq yuxular...
Çinare diqqetle qadının hereketlerini ve üzündeki mimikanı izleyir, cızma-qarasına davam edirdi.
-Yuxulardan yorğun oyanıram. Ele bil ağır yük daşımışam. Beynim çox yorulur. Artıq tab getire bilmirem heyata...-qadın ağlamağa başladı.
Çinare bir anlıq gözlerini qadından çekib, bayaqdandır cızma-qara etdiyi kağıza baxdı. Gördükleri qarşısında ani şok keçirdi. Üzünü qadına tutub dedi:
-Olar sabah gelesiniz? Bu gün özümü ele de yaxşı hiss etmirem...
-Olar. –qadın narazı baxışlarla ayağa qalxdı.
-Size vaxtı qebul otağında deyecekler.
-Yaxşı, sağ olun- deyib, qadın birden ne baş verdiyini anlamadan teeccüblü baxışlarla otağı terk etdi.
Çinare telefonun desteyini götürerek, düymeye basdı.
-Mehri, bu gün heç kimi qebul etme.
-Yaxşı, Çinare xanım.- desteyin o başından nazik qız sesi eşidildi.
Çinare elleri ile üzünü tutdu. Bayaq cızma-qara etdiyi kağıza baxdı ve ağlamağa başladı. Kağızada qırıq-qırıq cümleler ve çarpaz xettler çekilmişdi:
“ Her şey bitdi....Biz ayrılırıq...Men ve O....Ebedi sevgi yox imiş...Yox bundan sonrası...”

***
Çinare özel klinikaların birinde aile münasibetleri ve problemleri üzre meslehetçi-psixoloq kimi işleyirdi. Çinare neçe-neçe aileler tanımış, neçe aileleri dağılmaqdan xilas etmişdi. O, insanları dinleyir, hefte erzinde keçirdiyi seanslarda aile münasibetleri haqqında danışırdı. Her kesin bir vezifesi var bu heyatda. Ve onun da vezifesi aileleri xilas etmek idi.
Çinare indiye qeder çox aileleri dağılmaqdan xilas

[1] 2 3 ... 13 >>