haqda deyerdi. Axı biz bir-birimize qarşı hemişe dürüst olmağı söz vermişik...
Çinare gözlerini qapadı vı Nurlanla etdiyi söhbeti xatırladı...

-Nurlan.
-Beli, psixoloq xanım.-Nurlan gülümsedi. onun nece de mehriban tebessümü vardı. Gözleri, baxışları ele mesum, ele sevgi dolu idi ki, hemin baxışlar saf ve sevgi dolu qelbin göstericileri idi.
-Nurlan, eger bir gün...
-Yene başladıq şert budaq cümleleri qurmağa..-Nurlan eli ile Çinaernin burnunu sıxdı.
-Nurlan, men ciddiyem.
-He, yaxşı. –Nurlan zarafatla guya özüne ciddi görkem verdi.
-Nurlan, eger bir gün nese baş verse...
-Meselen ne?
-Eger bir gün menden bezsen....İndi işdir de...Belke bir gün menden bezdin, ya da artıq menle bir yerde yaşamaq istemediyini hiss etdin, ya da heyatında başqa birisi...
Çinare cümlesini tamamlaya bilmedi. dili gelmedi ya da cesareti çatmadı ki, cümlesini tamamlasın.
-Yeni, bir sözle, eger bir gün menden ayrılmaq istesen, bunu hereketlerinle ya da soyuqluğunla hiss etdirme. Birbaşa de. Yaxşı? De ki, filan –filan şeydir. Ona göre de menimle bir yerde yaşamaq istemirsen. xahiş edirem, menimle hemişe dürüst ol. Men bunu hiss etmemiş, sen bunu mene de!
-Sen mene inanırsan?
-Elbette..
-Yox, eger inansaydın bu sözleri demezdin. Sense meni sevmemişden evvel mene inanmağı öyrenmelisen....Bir de ki, axı niye bele şeyler haqda düşünürsen? bu özüneinamsızlığın büruzesidir.-Nurlan Çinarenin dili ile danışdı:-Mence, siz psioxoloqa getmelisiniz...-o, güldü ve Çinaerni qucaqladı.
-Heç neyi düşünme, Çinare. Ne keçmişi, ne de geleceyi. Sadece bu anı yaşa –indini! Sence, insanlar niye xöşbext ola bilmirler? Çünki onlar xöşbext iken bele, gelecekden qorxurlar ya da keçmişle yaşayırlar. Insanlara xöşbext anı yaşamaqdansa, xöşbext anlarını qorxularına qurban verirler.. İndi men ve sen –bir burdayıq, biryerdeyik, men seni qucaqlayıram, sense meni. Sadece bunu düşün. Boş qorxularla beynini doldurma. Keçmişi xatırlamıram, gelecek ise meni maraqlandırmır. Men bugün yaşayıram ve bu günüme

<< 1 ... 10 11 [12] 13 >>