göre cavabdehem. sabah, kim ne bilir ne olacaq? Sabahı düşünme, Çinare. Indi men seninleyem ve seni deli kimi sevirem.
-Ama olsa, de, yaxşı? –Çinare doluxsunmuşdu.
-Yaxşı, yaxşı, heyatıma başqa qadın giren kimi, deyecem- Nurlan gülümsedi...

Çinare gözlerini açdı. Birden güzgüde öz baxışları ile qarşılaşdı. Yorğun, ümidsiz, derinliklerinde ezab ve qorxu daşıyan baxışlar...

Onun tebessümü...men onun tebessümünüe vurulmuşdum. Onun tebessümü...Lenete gelsin. Indi ona o qeder ehtiyacım var ki...Onun qayğıkeş baxışlarına o qeder ehtiyacım var ki...Onun qucağına o qeder ehtiyacım var ki...Haradasan, Nurlan? Men daha bacarmıram...

Qapı döyüldü.
-Buyurun-Çinare güzgüden uzaqlaşdı.
-Olar? –içeri texminen 40-45 yaşlarında bir qadın daxil oldu. yanında 15-16 yaşlı qız var idi.
-Buyurun- Çinare onlara masanın önündeki kresloda yer gösterib, özü de stolun arxasına keçdi.
-Men qızıma göre gelmişem. –qadın narahat halda dillendi. Çinare qeyri-ixtiyari qıza baxdı. Onu diqqetle nezerden keçirib, qeydler götürmek üçün eline qelem aldı.
-Buyurun danışın.
-Qızım abituriyentdir. Axır vaxtlar çox oxuyur deye, yuxusuzluqdan eziyyet çekir. Hem de çox heyecan keçirir...

***
Telefon artıq 7-ci defe idi ki, xoş ve sakit melodiyası ile çalırdı. Çinare ise telefonu açmaq istemirdi. Donuq gözlerle çarpayının yanındakı dolabın üstündeki titreyen telefona baxırdı. Telefon susdu. Çinare yatağında terpenmirdi. Sadece baxırdı. Sonra telefon yeniden çalmağa başladı. Ve yene dolabın üstünde titreyerek qeribe ses çıxarmağa başladı...
Bir azdan ev telefonunun sesi dehlizden geldi. Çinare heç bir sese reaksiya vermirdi. Uzun çağırışlardan sonra her iki telefon susdu. Ve Çinare gözlerini yumdu.

<< 1 ... 11 12 [13]