esebleşdirecek.
-Yaxşı.- cavabı bu oldu.
-Ev axtarıram. Tapandan sonra eşyalarımı götürecem.
-Men de bu evde qalmaq istemirem.-Çinare asta sesle dedi.-Men de ayrı eve çıxacam.
-Özün bilersen. ama men burada olmayacam.
-Hara gedirsen ki? –Çinare bu sualın cavabına hazır olmadığını anladı.
-Sinqapura...
-Ora niye?
-İşle bağlı...Daha doğrusu, men bu teklifi seçdim. Bir az buralardan uzaqlaşmağa ehtiyacım var...
-Başa düşürem- sanki quyunun dibinden ses geldi.
O, gözlerini qaldırıb, Çinareye baxdı. Çinare baxışlarını başqa semte istiqametlendirdi. Bilirdi ki, ona baxsa üreyi bütün gün ezab verecek. O, ise yeniyetme emosiyanal qız
kimi deyil, yetkin, ağıllı qadın kimi davranmalı idi. Eri ayrılmaq istediyini deyir. Ve Çinare bunu normal qarşılamalıdır. Axı Çinare bu ifadeni çox işletmişdi:
“-İnsanları serbest buraxmaq lazımdır. Insan azaddır!”
Indi neylesin? Qarşısında dayanan insanın boynuna sarılsın ve ağlasın? Aciz görünmezmi? Bes bu neyi deyişecek? Onsuz da o, qerarını verib. Çinareye sadece bunu desteklemek qalır. Axı o, ona söz vermişdi ki, her ne olursa olsun, onun qerarlarına hemişe hörmet edecek ve destekleyecek. Budur! Verilen vedleri sübut etmeyin esl meqamıdır. Soyuqqanlı olmaq, emosiyanal davranmamaq. Insanların azad qerarına müdaxile etmemek...”
Çinare bir anlıq gözlerini açdı. Qarşısındakı qadın yeniden peyda oldu.
-Ama bu defe o, gedeceyini dedi. Axı men neyleye bilerdim?
-Meger psixoloq deyilsen?-güzgüdeki qadın ona hirsle sual verdi: -Neçe-neçe aileleri dağılmaqdan xilas etmisen. bes niye özünün ailesini qurtara bilmirsen? işeyaramazsan sen! Zibilsen! zibil! Zibil! Zibil!
Çinare ağlamağa başladı. Güzgüdeki de ağlamağa başladı. Iki qadın dayanmış ağlayırdı. Biri aileleri xilas eden psixoloq, digeri ise ailesi dağılmaq üzre olan çaresiz qadın..

***
Çinare qapını açanda dehlizde eşya çantasını gördü.
-Nurlan?-etrafa boylandı.
Nurlan otaqdan çıxdı. dehlizde qarşı-qarşıya dayandılar.
-Bunlar nedir?-Çinare çantaları

<< 1 2 [3] 4 5 ... 13 >>