sinemin sol terefinde döyünürsen...Ele berk-berk döyünürsen ki...
Yeri gelmişken, qelbimle dostlaşmışıq. Ondan üzr istedim, sehvlerimi etiraf etdim. O, da meni bağışladı. Indi herdenbir onunla pıçıltılı söhbetlerimiz olur. Onu ele çox sevirem ki...Çünki içinde Allahın ve senin sevgin var...Çünki içinde hele çoxlarının keşf ede bilmediyi Sevgi var...”

-Aysel xanım, olar?-içeri orta yaşlı bir qadın daxil oldu.
-Buyurun-deyib, Aysel yazdığı defterçeni kenara qoydu.
-Mene dediler ki, kömek elese, ancaq siz mene kömek ede bilersiniz.
-Buyurun, danışın, eşidirem.
-Menim erim alkaşdır. Heç yerde işlemir. Hirsini de menim ve uşaqlarımın üstüne tökür.-qadın ağlamağa başladı.
-Sıxılmayın xanım, üreyiniz istediyi qeder ağlayın. Sakitleşende davam ederik...

***
-Heyat bize 2 seçim verir: Nifret ve Sevgi! –Aysel sakit, temkinli , ama qeti ses tonu ile seansa başladı. Qarşısında problemli ailelerin üzvleri, qohumlar, qaynatalar, qaynanalar oturmuşdu. Her kes diqqetle, eyni zamanda teeccüblü nezerlerle Ayseli dinleyirdiler.
-Heyat bize 2 seçim verir:Yaxşı ve ya Pis insan olmaq! Nifret ve pis insan olmaq asan, sevgi ve yaxşı insan olmaq ise ezablı ve çetindir. Ve biz insanlar asan olanını seçirik. Meselen, bir insana nifret etmek üçün istenilen qeder nöqsan tapa bilerem.-deyib, Aysel eli ile oturanlar arasında ortayaşlı 1 kişini gösterdi:-Meselen, siz! Siz çox esebi insansınız. Eyni zamanda kobud ve medeniyyetsizsiniz. Heyat yoldaşına her kesin içinde qışqırır ve bunu kişilikden sayırsınız. Eslinde ise bu cahilliyin elametidir. Siz sehv hereket edirsiniz ve deyişmek istemirsiniz. Özünüzü haqlı sayırsınız ve sizin fikrinizce hamı sehvdir, birce siz düzgünsünüz. Siz hamının içinde boğazını arıtlayıb yere tüpüren ve bunu normal hesab eden xudbin insansınız. Siz ali tehsilli deyilsiniz. Ve Aristoteli oxumamısınız...Görürsünüz? size nifret etmek üçün yeterince delil ve sebeb getire
bilerem.
hemin kişi yarı pert, yarı teeccüblü halda Aysele baxırdı.
-Ama men sizi

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 26 >>