atılıb-düşürdü:
-O geldi. Qehremanın geldi! Sevgin geldi!
Çinare anladı ki, o, indi, bu meqamda danış bilmeyecek. En azından hemin balaca qız atılıb-düşmeyi dayandırmalı, sakitleşmelidir.
Nurlan? Bu nece ola biler? Axı heç kim bilmir...Heç kime dememişdim..Nece tapıb? Niye burda?
Içindeki balaca qız Çinareni Nurlana teref dartırdı ki, onu qucaqlasın ve öpsün. Ama Çinare ayağını yere möhkem perçimlemişdi.
-Nurlan?-haçandan haçana dillendi.
-Salam,Çinare- Nurlan gülümsedi.
O gülümseme...Aman Allah, nece darıxmışam..Niye dayanmısan, Çinare? Niye onu qucaqlamırsan? Dayan hele!
-Salam, Nurlan. Sen...bura...nece.. geldin?
-Düzünü desem, seni tapmaq ele de asan olmadı, Aysel xanım.
-Demeli, yeni adımı bilirsen –Çinare gülümsedi.
-He...-Nurlan baxışlarını ona zillemişdi.
-Niye? Niye bura geldin?-Çinare qefilden soruşdu.
-Çinare, men...Men sadece...Bağışla! bilirem ki, sene istemeden xoşolmayan anlar yaşatdım. Ama men bilmek isteyirdim. Itirmek duyğusunun ne demek olduğunu bilmek isteyirdim. Sen hemişe menim yanımda idin. Senin sedaqetine ve vefana sonsuz inanırdım. Bilirdim ki, sen her ne olursa olsun, meni terk etmeyeceksen. ama men özüm özüme aydınlaşdırmaq isteyirdim. Men bilmek isteyirdim ki, itirmek duyğusu nece olur. Men Ebedi Sevgi deyilen zirveye çatmaq üçün İtirmek Duyğusu adlanan yoldan keçmeli idim. O iztirabı yaşamalı idim. Ve men yaşadım. Ilk defe senin telefonuna zeng çatmayanda, seni harada axtaracağımı bilmeyende, men o zaman anladım ki, itirmek duyğusu nece olur.
Arada sükut yarandı...
-Çinare, biz Ebedi Sevgiden danışırdıq. Ama bilmirdik Ebedi Sevgi ne olan şeydir. Biz hemişe bir yerde idik, hemişe bir-birimizi başa düşürdük, dava elemirdik. Ebedi Sevgi –bu hansısa roman, hansısa film, hansısa neçe illik evli olan cütlüklerden alınan müsahibe deyil. Ebedi Sevgi. Men sadece özüm bilmek istedim bu ne olan şeydir. Ne olan şeydir itirmek duyğusu. Başa düşürsen? men bütün bunları özüm yaşamaq istedim.
-Bes indi bildin?-Çinare incik halda

<< 1 ... 23 24 [25] 26 >>