Sevgi -ruhun şahlanması, insanın bir başqasına şiddetli ehtiyac hiss etmesidir, sevgi sonu bilinmeyen yol kimidir, duyğular fırtınasıdır. Heyatı paylaşmaq isteyi, kiminse ağrı-acılarına, sevincine şerik olmaq teşebbüsüdür.
Sevgi duyğuların yeniden yaşanması, könüllerin baharıdır. Seven ürek bedxahlıqdan uzaq olar. İnsan sevmeyi bacarırsa, demek, çox müşkülü mümküne çevire biler.
Sevilen her yaşda gencdir
Bu günlerde metbuatda geden bir xeber çox diqqetçekici idi: qadın 89 il birlikde yaşadığı erinin ölümüne ağlayırdı. Bu insanların 89 il bir damın altında eyni qayğıları paylaşması örnek sayıla bilecek bir menzeredir. İndiki gencler az bir zaman erzinde bir-birinden bezirler ve heç ufuldamadan, sızlamadan ayrılırlar. 89 ilin ne olduğunu tesevvür edirsinizmi? Düşünürsen ki, eger Allah-Teala ömür verseydi, onlar bundan sonra yüz il de eyni semimiyyet ve sevgi atmosferinde yaşaya bilerdiler. Yaşı yüzü keçmiş bu qadın ömür-gün yoldaşının ölümüne ele kövrelmişdi, ele ağlayırdı ki, deyirdin bes dünyadan köçenin olsa-olsa, 20-25 yaşı var. Demek, insanın deyeri hem de sevilmeyi iledir. İnsan sevilirse, yüz yaşında da olsa, ölümü kederli olur.
Sevginin teraveti
Ailede heya varsa, münasibetler heç vaxt teravetini itirmez. 50 il, 60 il birlikde yaşayan ailelerde terefler ekser hallarda bir-birinin adını bele çekmeye heya edibler. Her kes qarşı terefin hörmetini saxlayıb, onun xetrini uca tutub. Ömür boyu, belke de, bir-birine "seni sevirem” nedir, heç "senden xoşum gelir” de demeyibler. Amma bu o demek deyil ki, onlar bir-birini istemeyibler. İsteyibler, hem de en semimi, en xoş duyğularla. Onların sevgileri heya iqliminde saxlanılıb. Onlar bu duyğuları dile getirmeyibler, yaşayıblar ve uzun bir ömür boyunca öz sedaqetleri ile isbat edibler. İnsan bir sözü tez-tez diline getirdise, artıq o deyilene şübhe edirsen. Onlar yaşantılarını dile getirmeye bele heya edibler.
Boğazdan yuxarı deyimler, bayağı sözler
Son dövrlerde teleseriallardan genclik çox şey öyrenib, o

[1] 2 3 >>