SUSDUM
Demek istediklerimi deye bilmedim susdum susdum susdum!. Özümü danladım danış dedim susma susma de dedim. Alınmadı özümün sözüm bele keçmedi özüme Susdum.. Demek istediklerim düyünlendi qaldı üreyimde, gizlendim bir küncde. Bezen
susaraq kifayetlendim yenede dinmedim susdum ... Eslinde Susmaqda çetindir! Sanki qelbim denize deyib qayıdan dalğalar kimi coşur susuram, sanki ele bir külek esir ki,toz alemi bürüyür susuram,sanki alem danışır hamı gülür mense bir uşaq. Heç neyi başa düşmeyen,sakitce etrafda ne baş verir deyen uşaq kimi susuram susuram...! Demek istediklerim düyünlendi deye bilmedim.Belece iller keçdi men dahada susmağı öyrendim.. Keçen zaman heç neyi deyişdirmedi. Men burdayam, hisslerim dahada güclü,sende varsan. Yanımda yox uzaqlardasan amma varsan,hemişe olmusan,susaraqda olsa seninle nefes almışam seninle yaşamışam.....
Niye susdum ki bilmirem. Sene baxanda ALLAHA seni ne qeder sevdiyimi deyirdim.Axı ALLAHIN bildiyini niye senden gizletdim.? REBBİM meni başa düşürdüse, senin meni anlamayacağından niye qorxdum niye susdum? Sene göre nifret eledim heyata amma meni terk etmeyen sadece heyatım oldu! Nökte qoydum qelbimde sene,sensiz günlere, senli düşüncelere...!
Bağışla meni men sadece qalib gelmeden itirdiyimi anladım....Ve SUSDUM......