Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem - ümmetinin işleriyle, eskerleriyle, aile üzvüleriyle meşğul olurdu. Her haqq sahibinin haqqını verirdi. Bir kimsenin haqqını kimese göre tapdalamazdı. Yüklerinin ve işlerinin çox olmasına baxmayaraq kiçiklere de qelbinde bir yer ayırmışdı. Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem - böyüklerle zarafat etdiyi kimi kiçiklerle oynayır, zarafatlaşır, onlarla ünsiyyetde olurdu. Ebu Hureyre - radıyallahu anhu - Peyğember -sallallahu aleyhi ve sellem -e: «Ey Allahın Resulu! Sen bizimle zarafatlaşırsan» dedim. O: «Men ancaq doğru olanı söyleyirem» deye buyurdu

. Enes - radıyallahu anhu - revayet edir ki, bedevi ereblerden Zahir b. Haram adında çirkin bir kimse var idi. Lakin Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem - o kimseni severdi. Bir gün Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem - onun yanına getdi. O da özüne aid olan malları satırdı. Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem - onu arxadan qucaqladı. O da: «Meni burax, kimdir bu» dedi. Arxaya baxdıqda Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem –i görüb tanıdı. Onu tanıdıqda belini Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem -in sinesine sürtmekden çekmedi. Peyğember: «Bu köleni kim ala biler» deye seslemeye başladı. O, da: «Ey Allahın Resulu! Allaha and olsun ki, meni alacaq bir kimse tapa bilmezsen» dedi. Peyğember: «Sen Allahın yanında deyeri yüksek olan bir kimsesen» deye buyurdu:Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem -in yanına bir qadın gelerek dedi: «Menim üçün dua et ki, Allah meni Cennete salsın». Peyğember: «Allah yaşlı qadınları Cennete salmaz» deye buyurdu. Qadın ağlayaraq geri döndü. Peyğember: «Ona xeber verin ki, yaşlı qadınlar ixtiyar olaraq Cennete girmezler, genc olaraq girerler» deye buyurdu:Peyğember - sallallahu aleyhi ve sellem - buyurdu: «Haqlı olduğu halda mübahiseni terk eden kimse üçün Cennetin aşağısında bir ev, zarafatla da olsa bele yalanı terk eden kimseye Cennetin ortasında bir ev, exlaqı gözel olan kimseye de Cennetin en üstünde bir ev vardır»