–sen ne deiyini bilirsen? Biz aylardi onunla mesguluq cox deyisiklik var onda duzdu ama bu bizi alatdi anlamina gelmir . hakan meyus halda basini yelledib – tesuf eyvaz o hec aglini itirmeyib belkede bizden bele agillidi. Bu qeder vaxt erzinde her kesi xeste oldugna inandirib. Men shokdaydim elbetdeki hakani inanmadim bu mumkun deyildi.. –eger bilerekden edirdise bes niye danisdi yene davam ederdide? – bilmirem eyvaz bu da ayri bir sualdi.. –yox hakan sen yanilirsan deyib birazda mohken qisqirdim.. icimde qorxu vardi eger heqiqet bele idise men dogurdanda boyuk bir oyunun icinde idim... oz ozume ola bilmez deye deye yuxari qalxdim dogru heyatin otagina getdim hakanda bunu edeceyimi dusunecekki arxamca qalxib gelirmis. Men qezeble heyatin otaginin qapisini acib ustune hucum etdim oturdugu yerden qollarindan tutaraq qaldirdim onu mohkem sirkeleyereq bagirirdim – sen xeste deyilsen? Oyun oynamisan bize ? kimsen sen? Kim?? Nedir meqsedin? Tecublusu ise o menden qorxmurdu sadece tecuble baxirdi mene danismirdi yene birazda eseblesdim -seninleyem danis esidirsen? Danis ... hakan menim ona bucur davranmamali oldugumu dusunecekki onu elimden alib sakitlesmeyim istedi mense ona nezer yetiridim hiss etdirmeden, o qorxmaq yerine etrafinda ona baxan iscilere baxirdi...bir yalani acilmis utanmisdi sanki.. hakan hakli idi o hec vaxt xeste olmamisdi en azinda ruhi xeste demek.. xeste bunlari etmezdi ... esebden gozlerim qizarmisdi. Yumrugumla yatagin basina vurub otaqdan cixdim. Hakanda arxamca... –gelme arxamca –eyvaz bax yanilmagi cox iseyerdimm –danisma besdir – eyvaz hara? –cehenneme gelirsen? Deyib masina oturub bir binanin onunde saxladim liftle binanin damina qalxdim. Butun seher ayaqlarimin altinda idi.. elimi acib var gucumle qisqirdim ne qisqirdigimi hec ozumde bilmirdim.. biir an ozumu atmaq istedim. Bu oyundan cixmaq istedim bacarmadim, usaq vaxti nenemin dediklerini xatirladim <insanin ozune qesd etmeyi gunahdir oglum, Allahin verdiyi cani Allah alar ancaq >.yere

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 55 >>