Seher açılırdı, ancaq men hele gözlerimi yummamışdım. Deqiqeler keçdikce güneşin şüaları gözüme düşürdü. 3 heftelik saqqalımı qaşıya-qaşıya hamama keçib el-üzümü yudum. İştahım yox idi , eynime paltar geyinib evden çıxdım. Sahile gedib deniz kenarında dayanaraq denizi izleyirdim. İçimdeki eziyyete bu son vermese de, eksine meni kederlendirse de deniz havasını sevirdim.
Saat 9-a yaxınlaşır ve şeherin merkezindeki maşınların sesi de artırdı. Men de saat 9 da başlayacaq telime getdim. Bu telime ilk defe gedirdim, burada insanlar toplaşır bir-birlerine problemlerini danışırdı. Artıq etrafımda heç kimim qalmadığından derdimi danışmaq üçün telime getmeye qerara almışdım.
Men ora çatanda artıq telim başlamışdı. Mühazireni deyen nurani sifetli bir kişi meni görer-görmez qarşısındakı 8 nefere dedi ki, bu oğlan aramıza yeni qatılıb. Adı Orxandır, gelin hamımız onu tanıyaq, gelin onun derdini hell etmeyimiz üçün Allaha dua edek. Her kes ellerini ovucuna qoyub, çenesine yaxınlaşdıraraq dua edirdi. Keçdim aralarında oturdum, Samire adlı bir qadın öz derdinden danışırdı, erinden boşanandan sonra psixoloji sarsıntılar keçirirmiş. Mehkemenin qerarıda uşaqları atasına veribmiş ve indi de üzünü göstermir. Çox kederli görsenirdi ve danışanda arada da ağlayırdı. O qurtarandan sonra her kes onun gelecek xoşbextçiliyi üçün üreyinde duaya başladı. Ne üçün bura geldiyimi özümde bilmirdim. Sonra mene söz verildi ve men ayağa qalxaraq insanların qarşısına keçib danışmağa başladım:
- Men çox pis adamam. Tek pis yox, hem de irgenc bir insanam. Danışıb qurtarandan sonra sizden ricam mene dua yox, lenet oxuyun. Çünki siz özünüz de bu sözüme göremene haqq vereceksiniz.
Adım Orxandır. Universitete daxil olandan bu güne kimi o qeder qızlarla olmuşam ki, hetta indi yolda görsem heç birini xatırlamaram. Qızların xoşuna gelmeyi xoşlamışam hemişe. Hansı qız mene 3 saniyeden artıq baxırdısa, onu ovuclarımın içine alırdım. Hamısı ile yatandan sonra yoxa çıxırdım. Bu güne kimi belke 100 defe

[1] 2 3 ... 9 >>