nömre deyişmişem, onların meni tapa bilmemesi üçün.
Bu qızlardan birinin adı Lamiye idi. Etrafımdakı oğlanlar mene deyirdi ki, heç de asan tike deyil. Ağır qızlarda xoşuma geldiyi üçün onu göz altı etmişdim. Onun şabalıdı saçları, qara gözleri, beyaz çöhresi, qızıl gül kimi büzülen dodaqları vardı. Hemişe başını aşağı salıb derse gedib gelirdi. O mene fikir vermirdi ve men de çıldırırdım sanki…
Çox arxasınca getdim-geldim ve nehayet diqqetini çeke bilmişdim. O da meni sonradan sevdi ve meni çox heyecanlanıdırırdı. Hiss edirdim ki, diger qızlardan ferqli olaraq o heqiqeten meni sevirdi, sanki mensiz nefes ala bilmirdi. 3 ay belece danışdıq ve üç ayda onun üreyini tamamile ellerime almağı bacarmışdım.
Bir gün Lamiye ile şeherde gezerken berk yağış yağmışdı. Lamiyeye dedim ki, yağış kesene kimi gedek menim evime, yağış kesdikden sonra özüm evlerine aparacağımı söyledim. Tereddüt etsede yağışın şiddetliyinden menimle razılaşdı. Onun elinden tutdum ve qaça-qaça yaxınlqıdakı menzilime getdik. Tepeden dırnağa ikimizde su idik. Men üzerimdeki köyneyi çıxardım ve yarıçılpaq Lamiyeye baxdım. Lamiye mene dedi:
- Bura gelmeyim düzgün deyildi.
- Narahat olma ömrüm, bura seninde evin sayılar…
- Ne bilim… Sene inanıram. İnanmasam gelmezdim.
- Üzerin bütün sudur. Keç içeride menim paltarlarımı geyin. Paltarın qurusun. Yoxsa xesteleneceksen…
- Aha, mende onu deyecekdim…
Lamiye menim yataq otağıma keçdi ve paltarını soyunmağa başladı. Men onu qapının arasından gizli seyr edirdim. Onun bedenini hedden artıq mükemmel idi. Özümü saxlaya bilmeyib qapını açdım ve içeri girdim. Lamiyenin rengi qızardı ve menim köyneyim ile bedenini gizletdi. İçeri girer-girmez Lamiyeye dedim:
- Men seninle evlenmek isteyirem.
- Ne? Nece? – o çaş –baş qalmışdı.
- He, ele indi, bu saniye…
- Bu nece olacaq?! Deli olmusan? – o gülümseyerek dedi.
Onun elinden tutaraq yarı çılpaq halda pencereye teref

<< 1 [2] 3 4 ... 9 >>