aldır. Deyesen deli olmusan! – cibimdeki bütün pulu uzadaraq ona verdim.
- Allah senin cezanı versin! – pulu götürüb üzüme çırpdı ve getdi.
Ondan sonra Lamiyeni birde görmedim.
İki hefte sonra universitetden dostlarla söhbetleşen vaxt dostlarımdan biri mene dedi ki, bes senin danışdığın qız 5 gün bundan evvel özünü balkondan aşağı atıb ve dünyasını deyişib . Bütün grup yoldaşları defnine gedibmiş. Soruşdum hansı menim danışdığım qız?! Dedi ki, Lamiye…
Birden-bire nefesim kesildi sanki… Özümü qatil kimi hiss etdim. Emin idim ki, mene göre özünü öldürmüşdü. Bu qeder ciddi olacağını bilmirdim. Ahh Tanrım… İnanırsınız ele dehşetli qorxu- hissi yaşadım ki… İnana bilmezsiniz. Hetta qebrinin üzerine de getdim. Baş-daşındakı şekilinde hemişeki kimi gözel görsenirdi. Özümü bağışlaya bilmirdim.
Qebrstanlıqdan çıxar-çıxmaz mescide gedib tövbe etmişdim…. Ancaq heç neye çare qıla bilmirdim. Her gece Lamiye yuxuma girirdi. Onunla sevişmeyimizi xatırlayırdım. Heqiqeten onun kimi gözel ve namuslu qızı yarı yolda qoymağım menim axmaqlığım idi. İndide bu axmaqlığın istirabını çekirdim. Bu şeher mene onu xatırladırdı ve mende artıq döze bilmirdim. Her gece qan-ter içinde yuxudan oyanıb hönkür-hönkür ağlayırdım. Atam gil meni psixoloq yanına yazdırdılar. Psixoloq da mene çare qıla bilmedi ve hetta etdiyim emele göre hiss etdim ki, mene nifret etdi. Psixoloqun atam gile mesleheti ile Azerbaycandan uzaqlara getdim.
Emim Ukraynada yaşayırdı ve eşyalarımı hazırlayıb onun yanına getdim.
2 il onun yanında qaldım. İşledim ve Lamiyeni unutdum…
Azerbaycana Lamiyeni unudaraq geri döndüm. Tövbeme sadiq qalmışdım ve Lamiyeden sonra heç bir qıza baxmamışdım.
İllerden sonra bağladığım sosial şebekeni açaraq, dostlarıma bildirdim ki, Vetendeyem. Dostluqlarımın siyahısında Lamiye de var idi. Üreyimi acıtdı bir az. Keçmiş günleri xatrlamamaq üçün sosial şebekeni bağladım.
Menim üçün en çetin günler hele indiden sonra başladı…. Bilirsiniz nece? Ehhh hardan bileceksiniz…

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>