İzininizle danışım…
Seher saat 9 idi. Men yatağımdan çıxmamışdım. Şirketlerde iş axtaracaqdım saat 12den sonra. Birden-bire qapı döyüldü. Gözlerimi ovuşdura-ovuşdura qapıya teref getdim, qapını açdım ve qapının astanasında bir qız dayanmışdı. Gözlerimi berkden ovuşdurub, birde baxdım. İnanan bilmirdim. Üreyimin döyüntüsünden qabırğalarım çartlaya bilerdi. Qapının ağzındakı Lamiye idi. Boynuma sarıldı berkden.. Üzümden gözümden öpdü , qapını örtüb içeri keçib dedi:
- Ne olub ay deli? Ele bil ruh görmüsen! İndiye kimi yatmısan ay tembel?
- Sen?Sen? Nece olur bu?
- Deyesen berk yuxu görmüsen . Ne olub?
- Sen… Sen…Allahım deli oluram….Ağlımı qaçırıram…
- Meni qorxuzma Orxan… Ne baş verib?
- Sen ölmüşdün …
- Xa,xa,xa …. Yuxunda görmüsense ömrümü uzatmısan…
- Yox men indi yuxudayam. Yene keçmiş kabuslara qayıtmışam.
- Canım menim, ne danışırsan?! Xahiş edirem meni qorxuzma. Danış görüm ne görmüsen yuxunda…
- Sen özünü öldürenden sonra düz 2 il Ukraynada emimin yanında qalmışam. İşlemişem… Bu axı gerçek idi.
- Qoy 1 stekan su getirim. Gözle…
Lamiye içeri keçib su getirdi. Mende üzümü yudum ve güzgüde özüme baxdım. Fikirleşirdim ki, bu nece ola biler axı?! Hamamdan çıxanda Lamiye suyu mene verdi ve başıma çekerek içdim. Sonra Lamiye üzümü sığalladı. Dodaqlarımdan öpe-öpe meni yataq otağı terefe apardı. Men çılpaq idim. Onun dodaqları bedenimden gezirdi. Köbeyimden öpe-öpe aşağı düşürdü.
Sonra yeniden yuxudan oyandım. Saat 1 idi… Yuxudan oyananda "Lamiye” deye seslendim. Evde heç kim yox idi. Başımın ağrısından az qala beynim qopsun. Deyesen yuxu görmüşdüm. Amma eger yuxu idise, bu çox gerçekci idi. Yemek yemeden, eynime paltar geyinib, qebrstanlığa getdim. Lamiyenin qebrinin qarşısında durdum. İçim ağlayırdı sanki. Bayaq ki, yuxu o qeder gerçekci idi ki, hele de özüme gele bilmirdim. Qebrlerin arasında gözüme kimse deydi. Amma mehel qoymadım. Uzaqdan

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>