etmeden, dostum Firuza zeng etdim:
- Alo, menem Orxan… Necesen Firuz?
- OOOOO… Yaxşıyam qardaş. Gelmisen sen?
- Men hardaydım ki?
- Men bilen Ukraynadaydın. 2 il keçib hele de zarafatını buraxmayıbsan da…
- Qardaş, veziyyet qeribedir. Menim sualıma cavab ver. Lamiyeni tanıyırsan?
- Hansı Lamiye…? – telefonun başında bir müddet gözleyerek dedi.
- İki il bundan evvel mene göstermişdin ki, bu qızı tutmaq heç kime nesib olmayıb.
- Ala, o qız özünü öldürmedimi….? Neyniyirsen ki?
- Oldu, sağol. Telefonu kenara atdım ve bu sefer yuxudan oyandığımı deqiq bildim. Girdim hamama ve ilıq suyu açıb altına girdim. Su bedenimden sineme, sinemden köbeyime, köbeyimden ayaqlarımın arasına axırdı. Gözlerimi yumub suyun lezzetini hiss edirdim.
Qapı döyüldü ve suyu bağlayıb. Belden aşağı hisseni desmal ile bağlayıb qapını açdım… Lamiye elinde bazar sumkası içeri girib ve dedi:
- Canım, bazarlıq etmeye getmişdim. Nece yatdın?
- Yox…yox…. yox….
Lamiyeni kenara iteldeim ve tamamile çılpaq halda evden qaçdım… Bilmirdim elece qaçırdım…. Her kes mene baxırdı. Yolun ortasına çıxıb maşın yolu ile tam çılpaq halda qaçırdım. 5-10 oğlan qarşıma çıxıb lüt olduğuma göre "Ana-bacı” söhbeti edib meni tepiklerinin altına saldılar. Berk döydüler. Polisler meni apardı. Sonra ise hekim yanına apardılar. Hekime her şeyi danışdım . 1 il erzinde şiddetli elektro şok kursu ile "Şizofreniya” adlı xesteliyimi müalice edirdiler. Onları inandıra bilmidim ki, Lamiye heqiqeten yaşayır.
Düz 1 il… Bir il ellerim, qollarım bağlı delixana da qaldım… Amma sevinirdim ki, Lamiyenin xeyalını mehv eledim.
1 deste gül aldım ve Lamiyenin qebrinin üzerine getdim. Çünki hemin gün onun vefat etdiyi gün idi. Qebrstanığa çatan da uzaqdan gördüm ki, Lamiyenin qebrinin üzerinde kimse var. Bu bir qız idi ve elini üzüne qoyub ağlayırdı. Bir az da yaxınlaşdım.. Aman Tanrım… Lamiye öz qebrinin üzerinde durub

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 >>