içdiyin suyun içinde derman var idi. Hansı ki, o yuxu dermanı ile sen dörd saat elave yatdın. Qebrsanlığa gedende seni izldeim, daha sonra kafeye girdin ve mende dalınca girdim. Sen tualete gedende yene qehvene derman atıb senin yuxunu getizdirdim. Sonra eve de gelende sen lüt qaçdın, sonra öyrendim ki,, delixanaya bağlayıblar seni. Men öz qısasımı almış oldum. Bacımın qisasını! Seni öldürede bilerdim. Sen qarnındakı uşaq olan bir qızın qatilisen! Bele nece yaşaya bilirse? Elvida… birde meni görmeyeceksen…. Sene sö verirem! – dedi ve çıxdı getdi. Ağlımın ucundan da keçemişdi ki, Lamiyenin ekiz bacısı var. Bedenim esirdi, qorxudan…Günahlarımdan…. Lamiyenin bacısı heqiqeten haqlı idi.
Hee bele dostlar…. Menim de hekayem bu qeder idi. – Aparıcı ayağa qalxaraq ağlayan camaata dedi:
Gelin Orxana dua edek ki, her şeyi onda yaxşı olsun. – ancaq onun sözünü keserek dedim:
- Yox dua etmeyin. Üreyimdekileri size danışdım ve rahatladım. İşdi mene nese olsa ağlınızda qalanları bir kitab halında çıxarın ki, insanlar öz nefsine sahib olmayınca neler baş verir. Bunu sizden xahiş edirem! Elivde dostlar.
Telimi terk etdim ve şiddetle esen külekli hava da denize teref getdim. Sahil de fırtınaya göre heç kim yox idi. Dalğalar bir birinin belini qucaqlayırdı. Qara buludlara baxdım ve sanki içerisinde Lamiyeni gördüm, meni özüne çağırırdı. Gözlerimi yumuram ve Lamiyeye qovuşmaq üçün denize teref addımlayıram. İndi derk etdim ki, Lamiyeni sevirem… Bu denizin dalğaları meni ona aparacaq… Sene gelirem Lamiye..

<< 1 ... 7 8 [9]