Evvel sevgin ile vururdu qelbim,
İndise berkiyib daş olubdu, daş.
Göz yaşlarım kimi bax gile-gile,
Gözümden düşürsen sen yavaş-
yavaş. Tutmadın elimi cesaret ile,
Sevdinse meni saf mehebbet ile,
Bes niye sonralar bu hesret ile,
Saldın saçlarıma den yavaş-yavaş. Mehebbet ocağın söndürmüsen
sen,
Alışan deyil ki, tezden üfürsen.
İndi de sen, göz yaşları tökürsen,
Onu quruduram men yavaş-yavaş.
Seni unuduram men yavaş-yavaş.