Bu da ki,bu ömrün görecek günü,
Sen de bir az gülüb,bir az ağla keç.
Öz doğma anam da,betninde meni,-
Doqquz aydan artıq saxlamadı heç... O adam ömrünü söküb aparıb,
O adam evini tikib bax bele...
Bu ölüm ne sirrdi,büküb aparıb,
Daş altda basdırıb gelirler ele? Ne qeder dartsan da,çatmaz ulduza,
Nece de gödekmiş hamının dili...
Dur ayağını ver o elil qıza,
Gel seni çiynimde aparım,ölü!