Koqnitivlik (lat. cognitio, "başa düşmek, derk etmek, öyrenmek") derketme ve xarici informasiyaları menimesmek qabiliyyetni tesvir edir. Bir-birinden ferqlenen müxtelif kontekstlerde işlenir. Psixologiyada bu anlayış şexsde baş veren psixoloji prosesleri ve esasen informasiya emalında psixoloji veziyyeti araşdırmaq üçün tetbiq edilir. Bu anlayış hem de tez-tez "kontekst bilikleri"n (abstraksiyalaşdırma, konkretleşdime), bilik, bacarıq, qavrama kimi keyfiyyetlerin araşdırlmaısnda istifade edilir.

Çox vaxt koqnitivlik şüur eyni götürlür. İnsanda bir çox prosesler şüurlı baş verse de, koqnitivlik ve şüur eyni deyildir. İnsanda proses koqnitiv ola biler, ancaq şüursuzn baş vere biler, meselen, şüursuz şekilde neyise öyrenmek.

İnsanın koqnitiv xasselerine "diqqetlilik", "yaddınasalma", "öyrenme", "yaradıclıq", "teşkiletme", "orientasiya". "esaslandırma", "irade", "inam" ve s. kimi keyfiyyetler aid edilir. Koqnitiv xasseler psixiatriya, psixologiya, felsefe, neyrologiya ve süni intellekt kimi müxtelif elm sahelerinde tedqiq edilir. Koqnitivliyin elmi araşdırılması "Koqnitivlik elmi" adı altında aparılır.