Belke qön4esinden 4ıxmazdı 4i4ek,
Aldanıb seherin yeline geldi.
“Elvida” demeyi bacardı, demek,
Qelbinden ke4enler diline geldi… 4i4ekden-4i4eye gedib-gelendi,
Heyat felsefesi – “beyen, at” sözü.
Onun misalında qafiyelendi
Qadın bedeniyle “xeyanet” sözü. Bilersen qelbinden gelib ke4eni,
Ele ki, sa4ının rengi deyişer.
Evvelce bedeni deyişer seni
Sonra da telefon zengi deyişer. Ezelden kül altda qalan közüydü,
Sona saxlamışdı ürek sözünü.
Evvel qadınlığın melek üzüydü,
Sonra da gösterdi şeytan üzünü… Tezeden bir fürset düşse eline,
Eden etdiyini daha bed eyler.
Qoşulub payızın xezan yeline
Yarpaqlar bahara xeyanet eyler. Arzusu oğurluq bir görüşdüse,
Eline düşecek ilk fürset yeter.
Hardansa ağlına bir şey düşdüse
Bedeni ardınca qul olub geder… Payız hesabımı ke4miş anların
Bahar tapdığını itirmiş demek…
Önü “sedaqetle” başlayanların,
Sonu xeyanetle bitirmiş demek. Bilmedik, her derdin dermanı vaxtmış,
Yanıb-yaxılmalar daha ne imiş…
Onsuz da o güller soluxacaqmış,
Payızın yelleri behane imiş…