Unutmaq isterem!
Özüm özümden,
Bir daha ayrılıb haçalanmayım.
Geceler yatıram bir fikirle men:
Seni düşünmeyim, seni anmayım.

Bu ele qayğı ki, bu ele qem ki,
Azdırar yüz illik yolundan seni.
Seher de, axşam da düşünürem ki,
Gerek düşünmeyem heç zaman seni.

Unudar fikirde, xeyalda, tekce
Unutmaz ürekde seven seveni.
Men özüm özüme "unut!" dedikce,
Özümü unudub tapıram seni...

"Unudum" deyirem, ancaq ne fayda?!
Yadımdan çıxmamış düşürsen yada.
Eşqimin odunu söndüre bilmir,
Qezebim sel kimi aşıb-daşsa da.