Niye ağlayırsan başına dönüm?
Besdir qurtaraq da bu ağlamağı....
Ağlama, öldürme qoy rahat ölüm,
Ağlayıb öldürme ölümqabağı...
Ağlama , ele bil kitabxanada,-
Könlünü sen mene açmamısan heç. Ağlama, ferz ele ders olanda da,
Menimle bufete qaçmamısan heç.
Evvelce adımı sil telefondan,
Sonra şeklimizden qayçıla meni.
Teki çıxardasan meni yadından,
Did meni, kes meni, parçala meni... Ne bilim, reqs ele ya mahnı oxu,
Unut... heç qoyma ki, yadına düşüm.
Jurnallar vereqle, corab-zad toxu,
Çıxsın yaddaşından sesim, gülüşüm...
Zeng ele en yaxın bir refiqene,
Soruş “Aşka sürgün “ ne vaxt başlayır? Danışın kiminse dalınca yene,
Deyin : o qız onun neyin xoşlayır?
Danış o filmden, bu serialdan,
Heyatdan bir an da üzme elini.
Axırda yorulub düşende haldan,
Soruş itirdiyin ders cedvelini... Qoyma gözlerinden qeti yaş düşe,
Ne de xatiremi eziz saxlama.
İçinden keçeni ele hemişe,
İçinden keçeni... birce ağlama...