Bir vaxt düşmemişdi hesret araya...
Meni o ayıma, ilime qaytar!
İsterem telimi bir de daraya, -
İsti ellerini telime qaytar! Baxıb gözlerine, görüb özümü,
Üreyim eşginden alsın dözümü.
Sene hesr edirdim her bir sözümü,
O xoş neğmeleri dilime qaytar! Sen yoxsan, de qelbim isinsin kime?
Uçub ellerinle qurduğun küme.
İten ümidleri seven könlüme,
Etri, teraveti gülüme qaytar! Ne qemin sonu var, ne de gümanın,
Mehbusu olmuşam men bu zamanın.
Gel, meni hifz eyle, varsa amanın,
Zülmün verdiyini zülüme qaytar! Cüt qanad vermişdin daşıyım deye!
Mehebbet vermişdin yaşayım deye!
Senin olmadımsa yaşıyım niye?!
Qaytar meni, gülüm, ölüme qaytar!