Sevginin ürek adlı
Güneşli menzili var.
Eşqe düşenler bilir
Sevginin öz dili var.

Baxmamışdan görürsen,
Danışırsan dinmeden.
Bezen de qem yeyirsen
Bir defe sevinmeden.

Baxışlar danışanda
Kilidlenir dil,dodaq,
Girir şirin söhbete,
Bu dem ürekler ancaq.

Bir tebessüm,bir gülüş,
Min bir hekayet deyir:
Melul-melul bir duruş
Giley,şikayet deyir.

Şirin barın dadı bir,
Eşqin min bir dadı var.
O bizi ruhlandırır,
Uçurur,qanadı var.

Nedir sevgi,mehebbet,
Eşqe düşenler bilir.
Bextiyardır o kes ki,
Hem sevir,hem sevilir!!!