Ömür daş qelibde, günler qanadlı,
Yenilmez bir dağın yamacındayıq.
Derd var içimizde – ayrılıq adlı...
Heremiz dünyanın bir ucundayıq.
Heyat var, sevinci sığır bir ana,
Sevinc var, dar gelir cümle-cahana.
Yaşayıb dözürük çox imtahana,
Kim bilir, Tanrının ne sucundayıq?!.
Arzular qismetle durur üz-üze,
Bezen de çevrilir şeire, söze...
“Azad ol” söyleyir xeyallar bize,
Efsus ki, taleyin ovucundayıq!