Yene hemen o söyüdün altındayıq...
Yağış yağır
narın-narın,
aram-aram...
Yadındamı, sene o vaxt deyirdim ki,
"Yağışla heç yoxdur aram".
Qeribedir!
Sevmediyim yağış indi
senle birge olmağıma behanedir.
Bilirem ki, gedeceksen kesse yağış.
Qoy kesmesin!
Daniş, canım, yene danış!
Unut umu-küsüleri,
tut elimden,
gözlerimde qayna-qarış!
Menle barış!
Yağış yağır
narın-narın,
aram-aram...
Yarpaqlar da sırğa taxır
damcılardan.
Bu mehriban yağış üçün bulud
dolu semalara,
Minnetdaram!
oğrun-oğrun
yanağıma damcılayan damlalara
minnetdaram -
Gizledirler "yağış" adlı göz yaşımı.
Qaldırmıram men başımı,
hey boşalır-dolur gözüm...
İstemirem
evvelkitek seni üzüm...
İstemirem
ellerimi senden üzüm...
Ebedilik heç ne olmur...
Bu yağış da nece olsa kesecekdir...
Soyuq hesret külekleri esecekdir...
Daha
yalnız xeyallarda
bu söyüde daldalanıb duracağıq...
Ayrılığa sebeb olan "belke"leri
özümüze döne-döne soracağıq.
Salxım söyüd dözmeyecek
derdimize,
çökecekdir.
Bizden başqa bir kimseye
açmamaqçün
qucağını,
qollarını ta yerlere eyecekdir,
bile-bile...
Amma hele...
Yağış yağır
aram-aram...
narın-narın...
Her damlası ele bil ki, göz yaşıdir
son görüşü olanlarin...