Axşam, üzünü sıxmışdı pencereye,
ve men yeni bir roman oxuyurdum
Sakit yağışlı kücelerden
ve seni danışırdı her kelme başı,
her nida... üreyimdeki her acı göz yaşı
Dünenki geceydi.
Dünenki dönüşdü eve, işiqlarda dünenkiydi
Xatiresiz, yaddaşsız etinasız menzere
Yeni bir xeyal yazırdı, hemişeyazar pencere
Bu gece ah bu gece
Öle bilseydim deyince ürek
Hardasa bir gülüş sedasi gelir qulağıma
üreyin özgeli sevdalar gölü
Ölü...
Keçen günlerin kederi ölü
Deye... yaşamağa başladım bu qemi
Sen de unutdun meni
Üzünün saxtakar tebessümütek
Dondu keçmişinde bir özge yalan
Men...
Men ise her yuxusuz gece buralarda
Helede varam helede varam
indi bu dünyada kim ağlar meni
Kime gedeceyini bilmeyecek bu yol
Kime dönecekki
İndi kim?!
Bu dünyaya bağlar meni
Her il yeni fesil her gün yeni bir sabah
Dünen ağladığım zaman da keçdi
Unutdun, sensizlik yoxluğun içinde öldü
O qeder yox idin ki düşmürdün yada
O qeder yox idin fikrimde azdı ürek
Xatirimde sensiz gördüm her öteni,
her keçeni
Sen de unutdun meni
......................Sende unutdun meni