Qovduqca özümü aparır könül
Addımım kiçilir acize dönür
Yıxılır ürek!...
Şeherin sulara düşen yerine
Ümüdün ömürden küsen yerine
Burda menim üçün bitir bir şeher
Menim ner bildiyim acizliyim de
Dözüme dönür!
Üreye yol çekir, çekir birteher
Saçımın qağayı telleri dinir
Könlümün biçare selleri dinir
Ağlayır seni
Susduqca ucalan bu hicran qemi
Ağlayır seni
***
Geldiyim yollara boylanmır ürek
Şeherin sulara düşen yerinde...
Bitir dizlerimin dözüm taqeti
İzine yol deyib keçe bilmirem
Men onun köksünde zerreyem axı
Düşünüb boyumca biçe bilmirem
Gözümün yolunda bir işıq yanır
Bir işıq dünyamdan qoparır meni
Odlarda yanmağa aparır meni
Yox seni ecelsiz öldüremmerem
Eşq boyda dünyaya eşq boyda qelbe
Hesreti hicranı güldüremmerem
Sen menim can deye borcuma gel gel!
Ellerim uzanir götüre bilmir
Qanad al çaresiz ovcuma gel gel!
Taleye qem deye bağlı perçimim
Günahsız, günahkar ağ göyerçinim
***
Qocaman şeherden çekilib gözüm
Daha o yollardan seni ummuram
Cibimden yarımçıq tökülür sözüm
Sulara düşür
Menim sen yazdığım şeherlerim de
Yuxusuz günlerim, seherlerim de�
***
Dünyanın her hansı yerinde bele
Axtarsa taleyin bu Divaneni
Tapar dalğaların dinen dilinde
Şeherin sulara düşen yerinde...
Şeherin sulara düşen yerinde...